ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ...
 Με μεγάλη μου χαρά και συγκίνηση διαπίστωσα πως σας έλειψε και  η κρουά!                                  
 Αγαπημένοι φίλοι και αναγνώστες,
Η πολύμηνη απουσία και σιωπή, τελικά ήταν μία καλή ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση επικοινωνίας που αναπτύξαμε τα τελευταία 7 χρόνια, να ξαναβρεθούμε εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε ΥΠΟ ΤΑΣ ΦΙΛΥΡΑΣ - που λέει και ο καλός φίλος Λάζαρος, και να συνεχίσουμε, σαν να μη πέρασε μια μέρα!

Είναι εντυπωσιακό , πως η κρουά, όλο αυτό το διάστημα έχει αναγνωσιμότητα και το γεγονός αυτό είναι εξ ίσου εντυπωσιακό και αξιοσημείωτο.

Βρήκα τη πόλη μας, "πεσμένη", βουτηγμένη σε ένα αχ!!!,  με έντονο το αίσθημα της απαισιοδοξίας και πολλές φορές και της αδιαφορίας!

Παρακολουθώ εξ αποστάσεως  τα της Φλώρινας και γενικά τα της Ελλάδας και αυτή η στασιμότητα και η επανάληψη κάθε είδους κακής πρακτικής σε όλα τα επίπεδα, με γεμίζει θλίψη , θυμό και με διακρίνει μία άρνηση να γράψω αυτά που ήδη έχουν γραφτεί στη κρουά, είτε σαν προειδοποίηση ακόμα και ως ...προφητεία!!!
Πολλές φορές σκέφτηκα να αρχίζω να αναδημοσιεύω τα έντυπα φύλλα από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Δεκέμβρη του 2011, άπειρα δημοσιεύματα στη συνέχεια στο blog  που κι αυτά δεν μπαγιάτεψαν.
Φρέσκα σαν τη σχέση μας, που ο χρόνος τα επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο. 
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω εγκαταλείψει την ιδέα!!! Έτσι για να μη ξεχνάμε!

Το πιο ενδιαφέρον όμως  θα ήταν,  να βρούμε μαζί νέες ιδέες! να τις εκφράσουμε με τη δύναμη της αλήθειας, με χιούμορ και τόλμη!
Είμαι παρούσα στο κάλεσμά σας να συνεχίσουμε και περιμένω με ανοιχτά αυτιά να σας ακούσω!
Περιμένω!

Καμία απόσταση δεν μας χωρίζει! Μάλλον μας φέρνει πιο κοντά!


 Για την εφημερίδα κρουά - κρουά "το κράξιμο'

Ντόρη Κουτουράτσα