1:23 π.μ.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - Κάψιμο και ξανά από την αρχή

Posted by Εφημερίδα Κρουά - Κρουά |







Ο Μητσοτάκης στη Θεσ/νίκη αναγκάστηκε να επέμβει διότι η κατάσταση δεν ελέγχονταν. Ήταν νοσηρή, ακυρωτική, παραλυτική και τοξική για κάθε καινοτόμα και ουσιαστική παρέμβαση του κόμματος για την ανάκαμψη της λειτουργίας του, που η ιστορική αναγκαιότητα επιβάλλει.

Το Σάββατο 23-4-2016, έσκασε βόμβα στη Φλώρινα με καταγγελίες για νοθεία στο εκλογικό αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών.
Ο κ. Μητσοτάκης, τι θα κάνει τώρα που έμαθε τα "καλά μαντάτα" ;

Αν πιστέψατε προς στιγμήν  πως όλη η διαδικασία κατέληξε σε ένα ευτυχές, λειτουργικό αποτέλεσμα που να μπορεί να έχει προοπτική και μείνατε ευχαριστημένοι καλώς. Όσο και να το θέλατε όμως, οι καταγγελίες για νοθεία στο εκλογικό αποτέλεσμα σας διαψεύδει.
Υποθετικά, με τον Καραγκιοζίδη πετύχαμε  διάνα, Και με τον Θεοδώρου και με όλους θα πετυχαίναμε διάνα.                                                          
Μήπως να σκεφτείτε λίγο ακόμα για το τι είναι και για το τι κρύβουν , αλλά πάνω απ όλα για για το τι καινούργια προοπτική φέρνουν';

Στη πόλη αυτή "των θαυμάτων" και στο κόμμα αυτό των "θαυμάτων" - κάτι ανάλογο με την αυλή "των θαυμάτων", είδαμε τους τοπικούς "κορλεόνε " να συγκρούονται για μία ακόμα φορά για τις δεκάρες της τοπικής κυριαρχίας.
 Δεν ακούσαμε όμως τίποτα από κανέναν και σε κανένα επίπεδο για τις ανάγκες και τις  προτάσεις του νέου αρχηγού, ούτε από βουλευτές - ανταγωνιστές και πεπειραμένους πρώην εκπροσώπους του κόμματος.
Απόλυτη ακινησία, μια τραγική για τη πόλη διαδικασία, καμία προοπτική, καμία ελπίδα.

Τι ήταν τελικά αυτό το καινούργιο που αναγνωρίσαμε σ αυτές τις διεργασίες που η νέα ηγεσία προτείνει;                                                                                                                                         Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν οι προτάσεις του νέου αρχηγού έχουν γίνει κατανοητές ή αν υπάρχει έστω η ελάχιστη διάθεση από τους τοπικούς να την ατενίσουν;  

Για τρίτη φορά η ΝΔ, πως   θα καταφέρει άραγε  είναι κάτι  ουσιαστικά διαφορετικό  που να αξίζει τον κόπο να ψηφιστεί,  υπερβαίνοντας κομματικές πεποιθήσεις  και ενδοιασμούς;

Κύριε Μητσοτάκη μήπως θα έπρεπε να δείτε λίγο από πιο κοντά και αποφασιστικά τα πράγματα σ αυτή τη τραγική πόλη, εγκαταλελειμμένη από τους πάντες, βορά στα χέρια καιροσκόπων.

Nτόρη Κουτουράτσα









  
Διαβάστε περισσότερα ...









Αγαπητοί Φλωρινιώτες
Θεωρήσαμε υποχρέωση μας να προβούμε όλοι από κοινού σε αυτή τη δημοσίευση, ώστε να μάθουν όλοι αυτά που είδαμε και ζήσαμε στις τοπικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας. 

Αναφέρουμε συνοπτικά όλα όσα έλαβαν χώρα τόσο κατά την προεκλογική διαδικασία όσο και κατά τη διάρκεια των εκλογών και την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων:

1. ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ 
Όπως έγραψε και η εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας, ότι στο Δήμο Πρεσπών “ψήφισαν ακόμη και οι πελεκάνοι”.
Στις 31-03-2016 ανακοινώθηκαν τα ονόματα τα οποία θα ψήφιζαν για την ΟΝΝΕΔ Δήμου Πρεσπών. Μετά την ανάγνωση των ονομάτων διαπιστώθηκε ότι 31 εξ αυτών ουδεμία σχέση έχουν με την περιοχή, δεν διαμένουν σε αυτή και ούτε υπάρχει κάποιο ίδρυμα ΑΕΙ-ΤΕΙ στο Δήμο, ώστε να θεωρήσουμε ότι είναι φοιτητές και έχουν δικαίωμα ψήφου. Η αμέσως επόμενη κίνηση ήταν να γίνουν 31 ενστάσεις την 1-04-2016 και να σταλούν στην ΚΕΦΕ της ΟΝΝΕΔ έτσι ώστε να λάβει γνώση η ΚΕΦΕ και να αποφασίσει για το αν θα έχουν δικαίωμα οι ανωτέρω να ψηφίσουν. Επίσης ενημερώθηκε ο πρόεδρος της ΝΕΦΕ Φλώρινας κ. Ταλιουρίδης Νίκος, ο υπεύθυνος οργανωτικού κ.Χατζηγεωργίου Γεώργιος και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ κύριοςΓεωργιάδης Βασίλειος. Μετά από επανειλημμένες ενοχλήσεις στην ΚΕΦΕ και στον πρόεδρο της ΝΕΦΕ για τις ενστάσεις δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση και καμία επίσημη απάντηση, με αποτέλεσμα να σταλεί ο κατάλογος ψηφισάντων στης 3-04-2016 (ημέρα εκλογών) και ώρα 7 π.μ. και να είναι εγγεγραμμένα τα 31 ονόματα για τα οποία έγιναν οι ενστάσεις. Την ημέρα της ψηφοφορίας ήρθε ένα λεωφορείο στο Δήμο Πρεσπών με 22 άτομα, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την περιοχή και ψήφισαν. Επίσης οι πρώτοι πέντε εξ αυτών που ψήφισαν για την ΟΝΝΕΔ, ψήφισαν παρανόμως και για την ΔΗΜ.ΤO Πρεσπών με σκοπό να αλλοιωθεί και εκεί το αποτέλεσμα (γιατί η διαφορά των υποψηφίων προέδρων ΔΗΜ.ΤO Πρεσπών μεταξύ πρώτου και δεύτερου ήταν 3 ψήφοι). 
Μόλις ολοκληρώθηκε η διαδικασία και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα έγινε εκ νέου η ένσταση για τους 22 που ψήφισαν στην ΟΝΝΕΔ Πρέσπας αλλά και για τους 5 στην ΔΗΜ.ΤO Πρεσπών .Οι ενστάσεις στάλθηκαν στην ΚΕΦΕ ΟΝΝΕΔ, ΝΕΦΕ Φλώρινας και στον πρόεδρο της ΝΕΦΕ κ.Ταλιουρίδη Νίκο. Έως σήμερα 22-04-2016 δεν λάβαμε ουδεμία απάντηση παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις.

2. ΠΑΡΑΤΥΠΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΨΗΦΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΝΕΔ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΝΟΔΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Αφού εξελέγησαν τα 5μελή συμβούλια της ΟΝΝΕΔ δήμου Πρεσπών, δήμου Φλωρίνης και δήμου Αμυνταίου, έπρεπε – σύμφωνα με την εγκύκλιο των εκλογών της ΟΝΝΕΔ - να συνεδριάσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν ποιοι θα είναι οι 3 εκλέκτορες από κάθε Δήμο, οι οποίοι θα ψηφίσουν για πρόεδρο ΝΟΔΕ Φλώρινας. Αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το μόνο που έγινε ήταν να σταλούν από τα κεντρικά και τον Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Γεωργιάδη Βασίλη, 9 ονόματα εκλεκτόρων που θα ψήφιζαν για πρόεδρο ΝΟΔΕ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο κ.Κορβέσης Θωμάς εκλέχτηκε 2ος στην ΟΝΝΕΔ δήμου Αμυνταίου και δεν ήταν το όνομα του στη λίστα, ώστε να μην ψηφίσει για λόγους που μόνο στην ΟΝΝΕΔ γνωρίζουν.

3. ΝΟΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΝΟΔΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Ωστόσο άξιο λόγου και αναφοράς είναι το γεγονός που σας παραθέτουμε παρακάτω και το οποίο καταδεικνύει τη νοθεία και τον ξεπεσμό της ΟΝΝΕΔ. Ενώ στο ψηφοδέλτιο της ΟΝΝΕΔ δήμου Αμυνταίου, υπήρχε υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο ο κ. Κυριακόπουλος Μιχάλης του Παντελή ο οποίος εκλέχτηκε 3ος σε σταυρούς, στη λίστα ψηφισάντων που ήρθε για ανάδειξη προέδρου ΝΟΔΕ Φλώρινας υπήρχε όνομα του κ. Κυριακόπουλου Μιχάλη του Νικολάου, ο οποίος είναι άλλο πρόσωπο, δεν συμμετείχε καν στις εκλογές και ουδεμία σχέση έχει με το πρόσωπο που συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της ΟΝΝΕΔ δήμου Αμυνταίου ως υποψήφιος. Παρ όλα αυτά ήρθε και ψήφισε στις εκλογές την 17/4/2016 και φυσικά αλλοιώθηκε γι άλλη μια φορά το εκλογικό αποτέλεσμα του νομού Φλώρινας. Βάση όλων αυτών που προαναφέραμε η ψηφοφορία για ανάδειξη προέδρου ΝΟΔΕ κρίθηκε στους 4 σταυρούς από το σύνολο των 57 εκλεκτόρων εκ των οποίων οι 9 ήταν παράτυποι και παράνομοι.

Τελειώνοντας αξίζει να σημειωθεί ότι για όλα όσα προαναφέραμε έχουν ενημερωθεί όλες οι πολιτικές αρχές του τόπου.
Επίσης τα θερμά μας συγχαρητήρια σε όσους εκλέχθηκαν έντιμα και χωρίς καμιά παρατυπία, ώστε να πάει μπροστά αυτό το κόμμα.

Με πλήρη εντιμότητα οι συνυπογράφοντες
Κακαράντζας Νίκος (υπ. Πρόεδρος ΔΗΜ.ΤΟ Πρεσπών)
Κοσμανόπουλος Παναγιώτης (υπ. Μέλος ΟΝΝΕΔ Πρεσπών)
Ρέππας Αντώνης (υπ. Μέλος ΟΝΝΕΔ Πρεσπών)
Κορβέσης Θωμάς (υπ. Μέλος ΟΝΝΕΔ Αμυνταίου)
Κυριακόπουλος Μιχάλης του Παντελή (υπ. Μέλος ΟΝΝΕΔ Αμυνταίου).
Διαβάστε περισσότερα ...

6:04 μ.μ.

Σε είδα ανθρωπάκο…-

Posted by Εφημερίδα Κρουά - Κρουά |






- (Γεια σου Πιτσιρίκο)
- Γεια σου ανθρωπάκο…
Κάπου πήρε τ’ αυτί μου πως δεν σου πολυάρεσε η νέα διαφήμιση των Jumbo.
Έμαθα πως περίμενες κάτι διαφορετικό, κάτι που να μην προσβάλλει την εκλεπτυσμένη αισθητική σου.
Αλλά…

Σε είδα την άλλη μέρα, να φορτώνεις τα καλοθρεμμένα σου και το στεφάνι σου στην τζιπάρα, να παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο και να μπαίνεις καμαρωτός-καμαρωτός στον «παράδεισο».
Να ακούς την Άντζελα απ΄ τα ηχεία και να ψιθυρίζεις: «Πoυτάνα κρίση. Πού είναι τα χρόνια που φεύγανε τα πανέρια δέκα-δέκα για πάρτη της; Γεια σου ρε Άντζελα φωνάρα!…»

Γέμισες τίγκα το καρότσι με κάθε λογής σκουπίδια «made in China» φτιαγμένα από κάτι παιδικά χεράκια γεμάτα κάλους, σαν αυτούς που έβγαλαν και τα δικά σου πετυχαίνοντας νέο ρεκόρ στο playstation.
Και μετά υπομονετικά, στην ουρά του ταμείου, να σχολιάζεις στον διπλανό σου και όμοιό σου:
«Γ@μώ τα capital control σας. Τρία καρότσια είχα γεμίσει πέρυσι τέτοια μέρα ρε φίλε. Άστα να πάνε…»

Και εκεί που τα φορτώνεις όλα -σκουπίδια, στεφάνι και καλοθρεμμένα στην απαστράπτουσα αμαξάρα-, θυμάσαι ξαφνικά ότι λήγουν τα κουπόνια. Αυτά της προσφοράς απ’ το Πρώτο Φλέμα που αγόρασες την προηγούμενη Κυριακή για να μάθεις αν τελικά οδηγούσε ο Παντελίδης και, με την ευκαιρία, να πάρεις και λίγο μάτι κάτι ξέκωλα που είχε το ένθετο life style…

Αλλά έχει πάει αργά και ίσα που προλαβαίνεις ανοιχτό το super market.
Αφού παραβιάζεις καμιά δεκαριά στοπ, κόκκινα και τον μισό ΚΟΚ και κάνεις τον σταυρό σου περνώντας έξω απ’ την Παναγιά τη Ζαντολαστιχούσα, λίγο παρακάτω πέφτεις πάνω σε μια συγκέντρωση για τους πρόσφυγες:
«Να τσακιστούν, να φύγουν. Να μείνουν στη χώρα τους να πολεμήσουν. Οι βρωμιάρηδες, οι άθεοι… Και οι ανθέλληνες που τους υποστηρίζουν…»

Θέλεις να πετάξεις κι ένα «καλά τα είπε ο Νότης» αλλά δεν αντέχεις την κρεβατομουρμούρα της Συριζαίας της γυναίκα σου, φρεσκοδιορισμένης απ΄ την «πρώτη φορά αριστερά». Οπότε, το ξεροκαταπίνεις…

Εντωμεταξύ, ο γιόκας έχει αρχίσει να κλαψουρίζει στο πίσω κάθισμα, γιατί πήγε αργά και πείνασε το καμάρι σου.
Και κάθε τόσο, το σκασμένο, σου θυμίζει το big burger που του υποσχέθηκες επειδή σας είπε όλη τη διαφήμιση της Άντζελας απ’ έξω κι ανακατωτά…
Απλώνεις την χερούκλα σου με το τατουάζ «μολών λαβέ» και τον φέρνεις μονομιάς στα γόνατά σου, να πιάσει κι αυτός λίγο τιμόνι – όπως ο μπαμπάς – και να ξεγελάσει την «πείνα» του.
Γιατί εσύ «τα αγαπάς τα παιδιά σου και τα προστατεύεις από κάθε κίνδυνο. Όχι σαν τον άκαρδο τον πρόσφυγα στον Πειραιά που πήγε να πετάξει το μωρό στον αστυνομικό…»

Τελικά ανθρωπάκο, παρ’ όλες τις «σουμαχεριές» σου στον δρόμο, φτάνεις αργά.
Κι έχει και talent show το βράδυ στο χαζοκούτι και «δε λέει» χωρίς τσιπς και χοντροκώλα zero. Πάλι στο delivery θα καταλήξεις; Κι είσαι και σε περίοδο δίαιτας για να πέσει η χοληστερίνη…
Διπλοπαρκάρεις για το big burger του μικρού και γυρίζεις πίσω στο οροφοδιαμέρισμα με τον big ΕΝΦΙΑ.
Αλλά σε έχει πιάσει κι ένας big πονοκέφαλος, μάλλον από την στενοχώρια σου που πήγαν τα κουπόνια χαμένα. Και δεν βρίσκεις και την πεθερά στο τηλέφωνο να σε ξεματιάσει…
«Και πού θα μπούνε όλα αυτά τα ψιλολόγια ρε γαμώτο;» αναρωτιέσαι ενώ έχετε αδειάσει όλες τις jumboσακούλες, που καθεμία έχει και κι άλλες δυο-τρεις αρπαχτές μέσα της για τα σκουπίδια της εβδομάδας…

«Αγάπη, δε σου’ πα…», ακούγεται η δικιά σου. «Έχω κερδίσει δύο tablet απ’ την εκπομπή της Μενεγάκη…»
«Μπράβο ρε μωρό. Δύο κιόλας… Μα ποια είσαι, η Αθανασία Νταβαρίνου είσαι;», αναφωνείς κτυπώντας το χέρι – το άλλο με το κομποσχοίνι, όχι αυτό με το τατουάζ – στο τραπέζι.

Και σου φεύγει κι ο πονοκέφαλος, χωρίς καν να έχεις καταφέρει ακόμη να μιλήσεις με την πεθερά…

«Έχω μια ιδέα!..», συνεχίζεις. «Όλα αυτά τα παιδικά βιβλία στη βιβλιοθήκη, που μας είχε χαρίσει εκείνη η θεια σου η πώς την λένε, τα θέλουμε; Δεν νομίζω. Έτσι κι αλλιώς μόνο στις διακοπές τα παίρναμε μαζί για να μη μας πρήζουν τα μικρά που βαριούνται στην πισίνα του grand resort. Τώρα θα τους δίνουμε τα tablet να χαζεύουν. Οπότε λέω να τα πετάξουμε τα βιβλία. Αμέσως-αμέσως κερδίζουμε τρία ράφια άδεια. Τι λες;…»
«Λατρεία μου!… Τέλεια! Εννοείται πως συμφωνώ μαζί σου. Θα τα κατεβάσω τώρα στα σκουπίδια. Έχουμε και μπόλικες σακούλες…»

Ανθρωπάκο, σε παρακολουθώ χρόνια τώρα…
Εσύ αγόραζες – και εξακολουθείς να αγοράζεις – πάσης φύσεως σκουπίδια που σου διαφήμιζαν.
Εσύ έκανες πλούσια τα τηλεσκουπίδια και αποθέωνες πάνω στα τραπέζια, κουνώντας την κωλάρα σου, το απόλυτο τίποτα.
Εσύ ψήφιζες όλους εκείνους που πλούτισαν από τις μίζες και θα το ξανακάνεις για μια θεσούλα στο δημόσιο.
Εσύ ανέχτηκες όλα τα λαμόγια που χρεοκόπησαν την χώρα και δεν απαίτησες ποτέ μέχρι τέλους την απονομή δικαιοσύνης.
Χαμπάρι δεν πήρες. Βυθισμένος στην αμορφωσιά σου και στην άπειρη βλακεία σου. Μπουκωμένος απ’ το σανό που σου σερβίρουν και καταναλώνεις καθημερινά. Εγκεφαλικά ανάπηρος, σαν τους φουσκωτούς νεοναζί που έστειλες στη Βουλή.
Παθητικός αποδέκτης της κάθε χαζοδιαφήμισης και καταναλωτής του κάθε υποπροϊόντος. Οι διαφημιστές, όπως και οι image makers των πολιτικών, γνωρίζουν πολύ καλά ότι σε σένα απευθύνονται…
Όσο για την Άντζελα, αυτή είναι η ζωή σου. Ακριβώς αυτή. Άχαρη, μίζερη και βαρετή. Μια παρακμή. Περίμενες να έχεις καλύτερη τύχη με τα πνευματικά εφόδια που απέκτησες τα τελευταία χρόνια;
Έχεις ακριβώς ότι σου αξίζει.
Φάε στην μάπα τώρα μνημόνια, φόρους, λίστες Λαγκάρντ, Panama Papers, Χριστοφοράκους, Παπασταύρους και άλλους «εθνικούς ευεργέτες».
Εσύ τα δέχτηκες, τα ενέκρινες και τα ενίσχυσες όλα αυτά. Και θα εξακολουθείς να το κάνεις. Εσύ δημιούργησες το τέρας, συνήθισες την παρουσία του και τώρα κλαις που σε καταπίνει αργά και βασανιστικά.
Αποδείχθηκες ανάξιος κάτοικος αυτού του ευλογημένου τόπου.
Που κάποτε γέννησε πραγματικούς Έλληνες και πολιτισμό…

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις το πρώτο Jumbo (Jet) και να εξαφανιστείς.
Μπας και στο μακρινό μέλλον ανοίξει ο δρόμος της επιστροφής για τους χιλιάδες Έλληνες που έφυγαν γιατί κουράστηκαν, βαρέθηκαν και σε σιχάθηκαν, ανθρωπάκο.
Τους Έλληνες, που, αρκετοί από εμάς, τους αποχαιρετίσαμε με πόνο.
Και ακόμη πονάμε που είναι μακριά μας…
Εσύ τους έδιωξες, όχι η Ελλάδα. Η χώρα μολύνθηκε απ΄ τα ανθρωποειδή-παράσιτα που την κατοικούν. Φορείς του μικροβίου που κτυπάει κατευθείαν στο μυαλό…

Διαβάζοντας το κείμενο ανθρωπάκο, είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα σκεφτείς και θα σχολιάσεις – στα social media που ξημερωβραδιάζεσαι – ότι «εντάξει, δεν είμαστε όλοι έτσι» ή «δεν αφορά εμένα» και διάφορα άλλα τυποποιημένα κι αναμενόμενα πλέον, που γράφουν κάποιοι εγωκεντρικοί τύποι νομίζοντας ότι όλος ο κόσμος φτιάχτηκε κι η Γη γυρίζει μόνο για αυτούς…
Εντάξει ανθρωπάκο, δεν αφορά εσένα, αφορά όλους τους άλλους.
Όλοι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι που χρεοκόπησε και διαλύθηκε η Ελλάδα, όχι εσύ φυσικά. Ήταν και της μοίρας σου γραφτό.
Το είχε προφητεύσει και ο Γέροντας Παΐσιος. Κι ο Λεβέντης…
Δεν είχες, εξάλλου, και τον χρόνο να συμμετάσχεις στο έγκλημα. Σε απασχολούσαν πολύ σοβαρότερα θέματα και διλήμματα τύπου «Βίσση ή Βανδή»…

Αλλά, αρκετά ασχολήθηκα μαζί σου ανθρωπάκο. Μου χαλάς και τη μέρα όποτε σε βλέπω, σε ακούω ή διαβάζω τις βλακείες σου.
Κλείνω με κάτι απ’ τους αρχαίους, που τόσο πολύ θαυμάζεις και επικαλείσαι κάθε τόσο που θέλεις να δείξεις την «ανωτερότητά» σου, κάτω από τεράστιες σημαίες και βροντερούς τίτλους σαν το τατουάζ που έχεις στο χέρι…
«Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος» – Δημόκριτος



Read more: http://pitsirikos.net/2016/04
Διαβάστε περισσότερα ...







31 Ιανουαρίου 2011, έγιναν  τα εγκαίνια του νέου τελωνείου της Νίκης και το κτήριο του Τουριστικού περιπτέρου ακόμα παραμένει κλειστό. 
Και απ' ότι φαίνεται θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμα, αν αληθεύει το γεγονός ότι το ενοίκιο των χώρων φτάνει τα 600 ευρώ τον μήνα, μιας και δεν είναι ένα και ενιαίο όπως το προηγούμενο (που επίσης θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με κάποιο τρόπο) αλλά 5 ή 6 καταστήματα, το ένα δίπλα στο άλλο, που θα άνοιγαν αρκετές θέσεις εργασίας και αν λειτουργούσαν θα είχαν πολλά ακόμα οφέλη.


Η ερώτηση λοιπόν, προς όποιον γνωρίζει, είναι πιθανώς αυτονόητη:
Πότε έγιναν οι πλειστηριασμοί για την ενοικίαση των χώρων αυτών; ή με όποιον άλλο τρόπο τέλος πάντως γίνεται δυνατή η παραχώρησή τους . 

Αν το συγκεκριμένο ποσό είναι η αλήθεια ή είναι περισσότερο ή λιγότερο; 

Τέλος, ποιός είναι ο υπεύθυνος φορέας διαχείρισης και κρατά κλειστό το νέο τουριστικό περίπτερο Νίκης; 

Τα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν για πολλά άτομα μια εύλογη απορία, και καλό θα ήταν να μάθουμε όλο το χρονικό, από την κλείσιμο του παλαιού τελωνείου Νίκης και τα εγκαίνια του νέου στις αρχές του 2011, μέχρι και σήμερα κάτι παραπάνω από 5 χρόνια όπου η εικόνα είναι ίδια...
Aναδημοσίευση 
Διαβάστε περισσότερα ...


Του Νίκου Τσούλια π. πρόεδρος ΟΛΜΕ (1996-2003) https://anthologio.wordpress.com/
Να αφήσουμε τα μισόλογα και τις δήθεν περισπούδαστες θεωρητικές αναλύσεις. Να δούμε κατάματα το γυμνό πυρήνα του προβλήματος.

Τι συμβαίνει όταν οι μαθητές δεν σέβονται και απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς τους; 
Τι σημαίνει όταν οι μαθητές αρνούνται την αγωγή και προσχωρούν στην ωμή βία; 

Το απόλυτα βάρβαρο γεγονός της πλήρους απαξίωσης του συναδέλφου καθηγητή στη Φλώρινα που τον οδήγησε σε εξαναγκαστική παραίτηση μπορεί να είναι το πιο εξόφθαλμο αντιπαιδαγωγικό συμβάν στη σύγχρονη ιστορία της εκπαίδευσης αλλά δεν είναι προφανώς το μόνο, και – το πιο οδυνηρό – δεν είναι τυχαίο. Έχει ολόκληρο στερέωμα που το εξέφρασε. Όταν μια κοινωνία δεν θέλει να διαπαιδαγωγηθεί και προκρίνει τη στείρα αντιπαλότητα στους κόλπους της ως βασική αξία, όταν το πολιτικό σύστημα έχει ως κύριο πεδίο λειτουργίας όχι τη γόνιμη αντιπαράθεση και το δημοκρατικό διάλογο αλλά την πολεμικού τύπου απόρριψη του άλλου, όταν η πολιτική διαφορά γίνεται εχθροπραξία, όταν υπάρχουν κόμματα που αναδεικνύουν τη βία ως στοιχείο της κομματικής τους πρακτικής και στέλνουν στο κοινοβούλιο τους πιο μαχητικούς «αγωνιστές» τους που βιαιοπραγούν εναντίον των «άλλων», όταν έχουμε ως τρίτο κόμμα στη Βουλή ναζιστικό κόμμα και μπρατσαράδες δολοφόνους, όταν οι γονείς δεν διαπαιδαγωγούν καθόλου τα παιδιά τους, όταν τελικά ο σύγχρονος πολιτισμός μας είναι «πολιτισμός» της παρακμής, τότε όλα μπορούν να συμβούν.

 Αναρωτιούνται μερικοί αφελώς ή σκοπίμως. Το σχολείο δεν πρέπει να διαπαιδαγωγεί τους μαθητές και επομένως αυτό δεν φέρει την ευθύνη για τα σημερινά συμβάντα; 

Θέλουν να ξεχνούν τις πιο απλές αλήθειες. Το σχολείο, ως επιμέρους κοινωνικός θεσμός, δεν μπορεί να ανατρέψει το όλον στερέωμα μιας κοινωνίας που κινείται και θέλει να κινείται σε σκοτεινούς δρόμους. Η ελληνική κοινωνία όχι μόνο δεν ζητάει από το σχολείο τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών, αλλά την αντιμάχεται. Η ερμηνεία είναι απλή. Τα μεγάλα παιδαγωγικά προτάγματα της αρετής και της πνευματικής καλλιέργειας, του χρηστού χαρακτήρα και της ηθικής προσωπικότητας, του αλληλοσεβασμού και της μετριοπάθειας, της αγάπης και της αλληλεγγύης όχι μόνο δεν έχουν πέραση έξω από τα όρια των σχολείων αλλά και αντιστρέφονται με απόλυτο και βάναυσο τρόπο. Όταν μια κοινωνία δεν θέλει να αυτοδιαπαιδαγωγηθεί και υποκρίνεται σε αντιτιθέμενα αξιακά «παραδείγματα», δεν πιστεύει στον εαυτό της.
 Οι γονείς όχι μόνο δεν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους, αλλά κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν τους αναφέρουν καθόλου τα παραπάνω παιδαγωγικά προτάγματα, γιατί δεν τα πιστεύουν. Θεωρούν την καλλιέργεια των ευαισθησιών και της ταπεινότητας ως αρνητικά στοιχεία και όχι ως δύναμη εξανθρωπισμού και ως βασικά σημεία του ίδιου του Νοήματος της ζωής. Επιζητούν τη σκληρότητα για τα παιδιά τους, για να μπορούν δήθεν να επιβιώσουν σε έναν κόσμο άκρως ανταγωνιστικό και αντιπαραθετικό. Οι γονείς θέλουν το σχολείο να γίνει φροντιστήριο, να ασκήσει τους μαθητές στην τεχνική των εξετάσεων, για να γράψουν καλά στις πανελλαδικές, να βρουν έναν καλό επάγγελμα, ένα επάγγελμα με χρήματα. Τίποτα άλλο. Από το σχολείο θέλουν μόνο το απολυτήριο και από το φροντιστήριο θέλουν την εισαγωγή στο «καλό πανεπιστήμιο».  Δεν μπορούν άραγε να δουν ότι τα σκοτεινά αποτελέσματα  θα τα βρουν μπροστά τους; 

Στα παλιότερα χρόνια της φτώχειας, η ελληνική οικογένεια είχε ως βασικό στοιχείο της αγωγής των παιδιών της το σεβασμό στο δάσκαλο περισσότερο από ό,τι στον πατέρα και στη μητέρα. Αλλά τότε ξέραμε τι είναι πρόοδος και νιώθαμε ότι τα γράμματα πρωτίστως εξευγενίζουν. 

Αλλά γιατί η ελληνική κοινωνία, το πολιτικό μας σύστημα, οι γονείς δεν θέλουν το σχολείο να διαπαιδαγωγεί; Η απάντηση είναι απλή. Δεν πιστεύουν στις παιδαγωγικές αξίες. Θέλουν μια χρησιμοθηρική εκπαίδευση, που θα υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο και με περισσή επιμέλεια τον εμπορευματοποιημένο τρόπο ζωής και την αγορά εργασίας, γι’ αυτό και ο φροντιστηριακός παροξυσμός ως κοινωνικό (μοναδικό ελληνικό στην Ευρώπη) και όχι απλά εκπαιδευτικό φαινόμενο. 

Παρόλα αυτά, οι εκπαιδευτικοί αν και κινούνται ανάμεσα στις «μυλόπετρες» της κρατούσας εμπορευματοποίησης του δημόσιου βίου και της παρακμιακής πρακτικής της κοινωνίας και των γονέων, οφείλουν να δώσουν μάχη στην αγωγή των μαθητών. Γιατί ξέρουμε ότι η συστατική πράξη της εκπαίδευσης από την εποχή του Σωκράτη στηρίζεται στη διαπαιδαγώγηση και στην προαγωγή της αρετής, γιατί τα γράμματα δεν είναι αυτοσκοπός και δεν υπηρετούν μόνο την επαγγελματοποίηση των πολιτών, αλλά οφείλουν πρωτίστως να προάγουν τον κόσμο της αρετής.
 Γιατί ξέρουμε ότι αν μια κοινωνία δεν θέλει να διαπαιδαγωγηθεί στις μεγάλες ουμανιστικές αξίες, δεν έχει κανένα ευοίωνο μέλλον

Σ’ όσους θέλουν και μάχονται για μια εργαλειακή και αγοραία εκδοχή της εκπαίδευσης, για ένα σχολείο που δεν θα διαπαιδαγωγεί, εμείς όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να απαντήσουμε με «περισσότερη παιδαγωγική», με περισσότερο πολιτισμό, με περισσότερο ανθρωπισμό. Ο αγώνας αφορά την ουσία του σχολείου!


Διαβάστε περισσότερα ...



Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας για την επιστολή παραίτησης του καθηγητή Κ. Μαντζανά.
Με έκπληξη αλλά και στενοχώρια πληροφορηθήκαμε το περιεχόμενο της ανακοίνωσης παραίτησης του καθηγητού του 1ου ΕΠΑΛ κ. Μαντζανά. Έκπληξη διότι επελέγη αντί πολλών άλλων αντιδράσεων που κατά την γνώμη μας και πιο συνετές και σίγουρα πιο νηφάλιες θα αναδεικνύονταν, η πρακτική όχι της υποβολής του προβλήματός του προς συζήτηση στην σχολική κοινότητα (δηλ. στον Σύλλογο των καθηγητών αλλά και στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων που έχει ρόλο να παίξει και ευθύνες να αναλάβει όταν του τίθενται τα προβλήματα) αλλά της δημοσιοποίησης στα ηλεκτρονικά μέσα. Στενοχώρια επίσης διότι είναι τουλάχιστον θλιβερό το άκουσμα της είδησης της πρόωρης αποχώρησης ενός δασκάλου.

Επειδή όμως έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα, ευθέως αντιδρούμε στον τρόπο και το ύφος της ανακοίνωσης του κ. Μαντζανά. Έκδηλα στοιχεία του κειμένου αυτού είναι ο ρατσισμός, η υποτίμηση, η ύβρις και η τάση για ομαδοποίηση των μαθητών, έτσι ώστε να εμφανίζονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία ως υπάνθρωποι, με αγελαία στοιχεία δηλ. ταυτιζόμενοι με τα ζώα. Αυτή η αντίληψη είναι διάχυτη όχι μόνο στο εν λόγω κείμενο αλλά κυρίως (και αυτό μας λυπεί ιδιαίτερα) στα ανώνυμα σχόλια συμπολιτών μας στα διάφορα blogs που την φιλοξένησαν, που στην κυριολεξία βρίθουν κακίας και δυσανεξίας, τόσο για το σχολείο όσο και για την «ταπεινή» καταγωγή των μαθητών και συνεπώς και ημών των γονιών τους. 
Είναι σίγουρο όμως ότι για να μπορεί να λάβει θέση ο κάθε (καλοπροαίρετος) αναγνώστης, οφείλει να έχει ακούσει και τις δύο πλευρές και ο αντίλογος μέχρι στιγμής δεν έχει ή για την ακρίβεια δεν αφήνεται καν να εκφραστεί. Έτσι υιοθετούνται άκριτα οι ισχυρισμοί του ενός και εκλαμβάνονται ως δεδομένα και γεγονότα, την ίδια στιγμή που δεν μένει ούτε χώρος ούτε περιθώριο για αντίλογο. Αυτό είναι μορφή κοινωνικού (πολύ συχνού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) bullying και είναι το ίδιο αξιοκατάκριτο με κάθε άλλη μορφή βίας.

Για να το ξεκαθαρίσουμε: Αποκρούουμε κάθε ισχυρισμό, κάθε μομφή και κάθε υπαινιγμό για την ποιότητα του Σχολείου των μαθητών και των καθηγητών του. Το ΕΠΑΛ είναι ένα καλό σχολείο, στελεχωμένο με άξιους καθηγητές, που περιβάλλουμε με την αμέριστη εμπιστοσύνη μας. Και φυσικά δεν είναι όπως επιχειρείται να παρουσιασθεί όλοι οι μαθητές ανάγωγοι, ούτε όλοι ζώα με «αγελαία συμπεριφορά», ούτε αποτελούν ελάχιστη εξαίρεση οι «ευγενείς μαθητές» ούτε ακόμη περισσότερο αποτελεί «γκέτο» το σχολείο μας. Οι παραβατικές συμπεριφορές και οι κάθε μορφής εκτροπές αντιμετωπίζονται στα πλαίσια της αποστολής και της αρμοδιότητας των εταίρων της σχολικής μας κοινότητας. Θεωρούμε όμως ότι εκεί που παρουσιάζονται προβλήματα (και εδώ αξίζει να ερευνηθεί πώς και γιατί ειδικά στον συγκεκριμένο καθηγητή και όχι στους δεκάδες άλλους παρουσιάστηκαν όπως επίσης και εάν αυτό έχει με τον ίδιο καθηγητή παρουσιαστεί και σε άλλη περιφέρεια που δίδαξε) οι ίδιοι οι καθηγητές οφείλουν να επιδεικνύουν την σοβαρότητα, νηφαλιότητα, σύνεση και αποτελεσματικότητα, επιλέγοντας τους ορθούς τρόπους και τις ενδεδειγμένες παιδαγωγικές μεθόδους.

Τούτο διότι οι ίδιοι δεν είναι απλά φορείς της επιστήμης που υπηρετούν ούτε μόνον εξοπλισμένοι με την πειθαρχική εξουσία που ο νόμος τους εφοδιάζει, αλλά κυρίαρχα είναι οι ίδιοι κατά τεκμήριον εξοπλισμένοι και με τα παιδαγωγικά εφόδια που τους επιτρέπουν να συμπεριφέρονται με σύνεση, νηφαλιότητα και διάκριση. Προφανώς έχουμε να κάνουμε με μια ιδιαίτερη περίπτωση και με ιδιαίτερες ευαισθησίες που κατανοούμε, μέχρι του βαθμού όμως που αρχίζουν πλέον να θίγουν τον σκληρό πυρήνα την δικαιωμάτων των ανήλικων μαθητών, πλήττοντας βάναυσα την αξιοπρέπειά τους και την υπόστασή τους.

Σε ότι μας αφορά θα θεωρούσαμε ως συνετότερη και πολύ πιο εποικοδομητική την κίνηση της ανακοίνωσης των προβλημάτων του εν λόγω καθηγητή στα στελέχη της σχολικής κοινότητας και της απόπειρας εξεύρεσης λύσης αντί της επιλογής της «ηρωϊκής εξόδου», συνοδευόμενης μάλιστα από την μακροσκελή καταγγελία του. Μας λυπεί βεβαίως το γεγονός, αλλά δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι όταν ένας δάσκαλος όχι απλά αδυνατεί να συνυπάρξει με τους μαθητές του, αλλά γίνεται και εμπαθής φορέας τέτοιας έντασης αρνητικών συναισθημάτων για αυτούς, απλά δεν κάνει για την δουλειά αυτή.

Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου ΕΠΑ.Λ Φλώρινας

 ...................................................................................................................................................................
Ένας μαθητής του 1ου ΕΠΑΛ για την επιστολή του καθηγητή Κώστα Μαντζανά
Και πως γίνεται όλοι οι μαθητές του 1ου ΕΠΑ.Λ. να τα πηγαίνουν καλά με όλους τους υπόλοιπους καθηγητές;;; Πως το ξέρω;; Είμαι μαθητής αυτού του σχολείου και βλέπω τι γίνεται!!!

Ο διευθυντής του σχολείου είναι από τους πιο άξιους για να διευθύνει το σχολείο, το ίδιο και οι υποδιευθυντές... Γιατί όλοι εσείς παίρνετε το μέρος του καθηγητή που έχει παραιτηθεί! Δεν φταίνε μόνο τα παιδιά, αν είναι δυνατόν!!

Πιστεύω ότι ο κύριος Μαντζανάς δεν έχει ξαναδιδάξει κάπου αλλού... Και ποιος τον κατηγορεί που μας βρίζει;; Που βρίζει τους γονείς μας για την διαγωγή μας;; Και επαναλαμβάνω ότι οι μαθητές σήμερα τα πάνε περίφημα με τους καθηγητές, ειδικά τον καινούργιο καθηγητή χημείας κ. Τζώτζη, που εγώ κάνω μαζί του!! Γιατί τα πάει καλά μαζί μας;;; Γιατί ίσως διδάσκει πολλά χρόνια και ξέρει να χειρίζεται καταστάσεις;;

Γιατί να παίρνουν όλοι την θέση του κυρίου Μαντζανά;; Όλοι μας βρίζουν λες και είμαστε ζώα!! Ξέρουν όλοι αυτοί που μιλάνε τι γίνεται πραγματικά στην τάξη;; Και ξαναλέω ότι με τους υπόλοιπους καθηγητές τα πάμε τέλεια!!

Ο κύριος Μαντζανάς καταδικάζει και τον διευθυντή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης!! Γιατί όμως;; Τελικά θα αποφασίσει τι θέλει;;

Και άλλη μια ερώτηση: γιατί ο κύριος Μαντζανάς έλειπε τόσο καιρό από το σχολείο;; Καταλαβαίνω τα προβλήματα υγείας.... αλλά οι άδειες είναι μειωμένες, γιατί αυτός να παίρνει με το παραπάνω;;; Από την στιγμή που δεν μπορεί για λόγους υγείας ας έβγαινε σε διαθεσιμότητα, γιατί οι γονείς μου δεν θα θελαν να πληρώνουν καθηγητές, που στην ουσία είναι οι "φόροι" των γονιών μου και δεν παρίστανται στο μάθημα!

Αυτά είχα να πω για όλους εσάς που μας βρίζεται και μας κατηγορείτε!! Γιατί δεν τα κάνουν όλα οι μαθητές. Δεν λέω ότι και αυτοί είναι αγγελούδια, αλλά «βάζουν και το χέρι τους» οι καθηγητές με διάφορους τρόπους.

Με εκτίμηση
Μαθητής 1ου ΕΠΑ.Λ. Φλώρινας

...................................................................................................................................................................
Επιστολή της προέδρου του 15μελούς του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας

Αυτά συμβαίνουν όταν έρχονται καθηγητές προκατειλημμένοι για το τι έχουν να αντιμετωπίσουν σε κάποια σχολεία! Όταν δείχνουν τι πιστεύουν για το επίπεδο μόρφωσής των μαθητών που φοιτούν σε αυτά τα σχολεία! Με αυτήν την συμπεριφορά είναι λογικό να έχουν και την ανάλογη αντίδραση από τους μαθητές!

Και προς Θεού, δεν λέω ότι οι μαθητές του ΕΠΑΛ είναι άγιοι ή δεν έκαναν όλα όσα λέει το άρθρο, ή ότι είναι σωστά αυτά που έκαναν στον καθηγητή, αλλά κάποιο πάτημα έδωσε ο ίδιος! Και όπως ξέρουμε όλοι εμείς οι μαθητές του ΕΠΑΛ, ήρθαν και άλλοι νέοι καθηγητές στο σχολείο μας φέτος και κανένας τους δεν έκανε παράπονο για την συμπεριφορά μας.. πόσο μάλλον να υποβάλει την παραίτηση του!

Ο ίδιος ήταν αυτός που μιλούσε άσχημα στα παιδιά, με απειλές για αποβολή για ερωτήσεις του τύπου "τι είναι αυτό;" ή "μπορείτε να μου εξηγήσετε.." και πολλές φορές η απάντηση ήταν "με αποσυντονίζεις, μην μου κάνεις ερωτήσεις". Στην διάρκεια του μαθήματος ανέβαζε σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατάστασης γράφοντας "τώρα κάνω μάθημα με την Α τάξη" ή "το τμήμα της Α είναι το χειρότερο τμήμα". Τα θεωρείτε όλα αυτά φυσιολογικά και ώριμα;; Όλοι εσείς που τα έχετε βάλει με τους μαθητές του σχολείου μου τους καθηγητές, τον διευθυντή, τους υποδιευθυντές και τους γονείς μας, αναλογίζεστε την σοβαρότητα της κατάστασης από την πλευρά του κυρίου Ματζανά;;

Κατηγορεί τους υποδιευθυντές και τον διευθυντή, που του φέρθηκαν άψογα όπως και σε όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους τους! Ίσως ο ίδιος να έχει άψογη γνώση του αντικείμενου που διδάσκει, αυτό όμως δεν τον κάνει αυτόματα και παιδαγωγό! Μην γελιόμαστε! Μας έκανε με αυτό το άρθρο να φαινόμαστε ζώα, ανάγωγοι, και χωρίς ίχνος ευγένειας, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Γιατί μέχρι τώρα βλέπατε μόνο την μία πλευρά και σχολιαζατε μέσω αυτής! Ας έρθουν να ρωτήσουν τους υπόλοιπους καθηγητές τι άποψη έχουν για εμάς!

Σε όλα τα σχολεία υπάρχει μια μερίδα μαθητών που δημιουργεί προβλήματα, ίσως στο δικό μας να είναι μεγαλύτερη! Δεν σημαίνει ότι μπορεί να προσβάλει έτσι ολόκληρο το σχολείο! Και για όλους εσάς που πιστεύετε ότι έχει δίκιο σε ΟΛΑ όσα λέει ο κύριος Ματζανάς, μπορείτε να εκφέρετε την άποψή σας από την στιγμή που κάνετε έστω και ένα μάθημα μαζί του! Δεν γίνεται ΟΛΟΙ να έχουν πρόβλημα με ΕΝΑΝ συγκεκριμένο καθηγητή! Μάλλον κάνει κάτι λάθος..

Με εκτίμηση
Η πρόεδρος του 15μελους του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας
Ανθή Μεταξά



Διαβάστε περισσότερα ...





Προς τον προϊστάμενο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Φλώρινας:
Κοινοποίηση:   1) Διευθυντή 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας
                           2) Διευθυντή 1ου Γυμνασίου Φλώρινας
                           3) ΕΛΜΕ Νομού Φλώρινας

« Μου φαίνεται ότι τα πιο σκληρά λόγια είναι πιο προσηνή, πιο τίμια απ’ τη σιωπή»   (…)
Φρίντριχ Νίτσε

   Με την πρόσληψή μου τη φετινή σχολική χρονιά στο 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας (περί τα μέσα Δεκεμβρίου), τίποτα δεν έδειχνε τι θα επακολουθούσε…  Είχα βέβαια μια επίγνωση του τι σημαίνει ΕΠΑΛ σ’ αυτήν τη χώρα (από προηγούμενη εμπειρία μου)…   Παρ’ όλ’ αυτά, με το που πάτησα το πόδι μου στο 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας, οι εντυπώσεις μου ήταν γενικά θετικές.  Οι υποδιευθυντές μου φάνηκαν εκ πρώτης όψης πολύ προσιτοί ως συνάδελφοι, ενώ με το που μπήκα στο γραφείο του διευθυντή είδα μια μαθήτρια να έρχεται και να λέει στο διευθυντή του σχολείου:  «Κύριε διευθυντή, πότε θα έρθει αυτός ο Χημικός που μας είχατε πει;».   «Τα παιδιά με χρειάζονται»,  σκέφτηκα..
   Τα γεγονότα που επακολούθησαν όμως άρχισαν να αλλάζουν τη γνώμη μου γι’ αυτό το σχολείο.   Μπαίνοντας μέσα σε ένα τμήμα της Α’ Λυκείου να διδάξω, κάποιοι μαθητές, εκτός των άλλων (όπως το να πετάνε αντικείμενα ο ένας στον άλλον και να βγάζουν άναρθρες κραυγές απ’ όλο το φάσμα του ζωικού βασίλειου…),  έφτασαν στο σημείο να ανεβαίνουν επάνω στα θρανία (!!!), δήθεν για να κόψουν δρόμο και να πετάξουν κάποια αντικείμενα στο σκουπιδοτενεκέ της αίθουσας…    Έβγαλα έναν μαθητή έξω από την αίθουσα  με απουσία.   Παρόμοιες και χειρότερες ακόμα καταστάσεις άρχισαν να συμβαίνουν και σε άλλα τμήματα,  τόσο της Α’ Λυκείου,  όσο και άλλων τάξεων.   Όταν αδυνατούσα με την πειθώ να αποτρέψω κάποιους μαθητές από το να προβαίνουν σε τέτοιου είδους πράξεις,  αναγκαζόμουν πλέον να βγάζω έξω από κάποια τμήματα κάποιους μαθητές,  είτε με απλή απουσία,  είτε και με ωριαία αποβολή,  όχι ως εύκολη λύση,  αλλά ως ύστατη λύση.    Σε κάποιους μαθητές φαίνεται ότι δεν άρεσε αυτό  (προφανώς επειδή νόμιζαν ότι ως νέο αναπληρωτή θα μπορούσαν «να με έχουν του χεριού τους») …     Μέρα με τη μέρα λοιπόν,  τα διάφορα γεγονότα απειθαρχίας,  προσβολών σε βάρος μου και μορφών παραβατικότητας άρχισαν να αυξάνονται ΡΑΓΔΑΙΑ, σε βαθμό που άρχισα πλέον να διαισθάνομαι αλλά και να συνειδητοποιώ ότι μια αρκετά μεγάλη μερίδα μαθητών είχε πλέον σκοπό,  με την παραμικρή ευκαιρία που θα τους δινόταν,  να μου σπάσουν τα νεύρα και να με φτάσουν στα όρια μου…    Πόρτες άνοιγαν απ’ έξω (από μαθητές άλλων τμημάτων) ή άνοιγαν και μετά έκλειναν με πάταγο την ώρα που έκανα μάθημα σε κάποια τμήματα (!!),  μαθητές από άλλα τμήματα έμπαιναν μέσα στο τμήμα που δίδασκα και έκοβαν βόλτες μέσα στην αίθουσα (!!!),  καπάκια από αναψυκτικά έπεφταν προς το μέρος μου, μέχρι και ένα γεμάτο μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό έπεσε στα πόδια μου μια μέρα που συμπλήρωνα το απουσιολόγιο (!!!), άλλοι μου αντιμιλούσαν υψώνοντας τον τόνο της φωνής τους, άλλοι μου λέγανε  διάφορα την ώρα που περνούσα από κοντά τους, άλλοι μου έκλειναν το δρόμο την ώρα που περπατούσα (!!!) και ο κατάλογος των παραβατικών συμπεριφορών απ’ την πλευρά αυτής της αγέλης των μαθητών είναι ακόμα μακρύς…   Πολλά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβησαν μία συγκεκριμένη μέρα,  και αναφέροντάς τα στο διευθυντή του σχολείου, εκείνος φιλοτιμήθηκε να τιμωρήσει με 1 μέρα αποβολή έναν μαθητή απ’ όλους αυτούς,  απ’ όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη τη μέρα..   Πηγαίνοντας σπίτι μου εκείνη τη μέρα,  ήμουνα σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση…   Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ ούτε το μεσημέρι,  ούτε το βράδυ.  Σκέψεις τριγυρνούσαν συνεχώς μέσα στο κεφάλι μου,  μέχρι που καταστάλαξα στην εξής απόφαση:  Την ψυχική μου υγεία και το νευρικό μου σύστημα ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΖΑΡΕΥΩ ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ.  Συνεπώς αποφάσισα να παραιτηθώ από εκπαιδευτικός του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας.  Η απόφασή μου ήταν οριστική,  όχι όμως και αμετάκλητη.
   Ο λόγος που η απόφασή μου δεν ήταν αμετάκλητη ήταν η θλίψη μου που θα άφηνα πίσω μου κάποια λιγοστά καλά και ευγενέστατα παιδάκια,  για τα οποία – και μόνο γι’ αυτά – θα άξιζε τον κόπο να συνεχίσω να διδάσκω στο εν λόγω σχολείο.  Παιδάκια, με σοβαρές διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες κάποια απ’ αυτά,  αλλά παρ’ όλ’ αυτά με αγωγή, ευγένεια και ψυχικά χαρίσματα που δεν είχαν ούτε στο 1/100  τα υπόλοιπα παιδιά της πολύβουης αγέλης…   Ο μισθός μου και η αμοιβή μου,  σκέφτηκα,  πέρα και ΠΑΝΩ απ’ τα ευρώ που μπαίνουν στο λογαριασμό μου,  είναι η συμπεριφορά αυτών των λιγοστών παιδιών προς το πρόσωπό μου.
   Αποφάσισα λοιπόν, έστω και ψυχοσωματικά καταρρακωμένος απ’ όσα μου είχαν συμβεί, να ανακαλέσω την αρχική απόφασή μου να παραιτηθώ, και να συνεχίσω το εκπαιδευτικό μου λειτούργημα,  για το λόγο που ανέφερα αμέσως παραπάνω και μόνο γι’ αυτόν.   Μέχρι και μοριακά μοντέλα δανείστηκα απ’ το άλλο σχολείο που εργαζόμουν για να συμπληρώνω το ωράριό μου (το 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας),  προκειμένου να κάνω τη διδασκαλία μου πιο ευχάριστη.  Η απερίγραπτη  χαρά στο πρόσωπο ενός κοριτσιού με σοβαρή μαθησιακή δυσκολία,  όταν την έπεισα και έφτιαξε μόνη της με τα μοριακά μοντέλα το σχήμα ενός μορίου,  ήταν για μένα η μεγαλύτερη αμοιβή μου ως τα τώρα...
   Περνώντας ο καιρός και έχοντας την αμέριστη στήριξη του Συλλόγου των εκπαιδευτικών του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας,  αλλά και τη στήριξη σε  ικανοποιητικό βαθμό και από το διευθυντή του ΕΠΑΛ, άρχισε να διαφαίνεται ότι τα πράγματα αρχίζουν να πάνε λίγο καλύτερα απ’ ότι στην αρχή.   Παρ’ όλ’ αυτά,  σε ορισμένα τμήματα τα φαινόμενα απειθαρχίας,προσβλητικών συμπεριφορών  και παραβατικότητας δεν σταμάτησαν πάλι... 
   Σε λίγο καιρό όμως,  κάποιοι από τον όχλο των μαθητών άρχισαν να βρίσκουν νέους τρόπους για να με παρενοχλούν πάλι...   Κάποιοι λοιπόν και φροντίζοντας να μην τους βλέπω (…),  όταν με έβλεπαν από σχετικά μακριά,  είτε μέσα στο σχολείο είτε στο προαύλιο αυτού,  άρχισαν να φωνάζουν δυνατά το επώνυμό μου,  «εμπλουτίζοντάς το»  με κοροϊδευτικά συνοδευτικά…  Κάποιοι άλλοι πάλι,  όταν μετά από επανειλημμένες παρατηρήσεις μου να μην φωνάζουν μέσα στην τάξη,  τους έβγαζα έξω με απουσία,  βγαίνοντας έξω έβριζαν ή βροντούσαν την πόρτα με όλη τους τη δύναμη!  Όταν τους έφερνα κάτω,  οι υποδιευθυντές άρχισαν να μου λένε να μην το παρακάνω με τις απουσίες,  ενώ ο διευθυντής συνήθως περιοριζόταν σε συστάσεις (ενώ μόνο 2 μαθητές δέχτηκαν από 1 μονοήμερη αποβολή για την προσβλητική συμπεριφορά τους προς το πρόσωπό μου  -  και μάλιστα ο ένας μόνο μετά από παρέμβαση του Συλλόγου).
   Άρχισα πάλι να χάνω τον ύπνο μου  και η ψυχοσωματική μου υγεία να κλονίζεται.  Κάποιες μέρες που ήμουνα λόγω σχεδόν πλήρους αϋπνίας την προηγούμενη βραδιά σε πολύ άσχημη κατάσταση και ένιωθα εξαντλημένος,  ζητούσα άδεια από το σχολείο να λείψω απ’ αυτό.  Επειδή είχα πάρει ήδη 4 μέρες αναρρωτική άδεια λόγω ισχυαλγίας τον Ιανουάριο και άλλες 4 μέρες αναρρωτική άδεια λόγω λοίμωξης του αναπνευστικού το Φεβρουάριο,  συνήθως οι υπόλοιπες άδειες μού δίνονταν ως κανονικές.  Για την τελευταία 4ήμερη αναρρωτική άδεια που πήρα,  όταν επισκέφτηκα τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Νομού Φλώρινας για να μου υπογράψουν και να μου σφραγίσουν τα έγγραφα που χρειάζονταν,  κατόπιν με κάλεσε ο προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο γραφείο του,  όπου  απ’ τη μια μου ζήτησε να κάνω υπομονή και να μην παραιτηθώ,  αλλά απ’ την άλλη να μην το παρακάνω με τις αναρρωτικές άδειες  (λες και δεν έχει δικαίωμα να αρρωστήσει κάποιος άνθρωπος…).  Το ότι στις υφιστάμενες συνθήκες θα μπορούσα να εκραγώ ή να καταρρεύσω,  αυτό προφανώς δεν το έλαβε υπόψη του…
   Η κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει κι άλλο και να ξεφεύγει ΕΝΤΕΛΩΣ,  όταν κάποιοι απ’ την ΑΓΕΛΗ των μαθητών του ΕΠΑΛ βλέποντάς με ακόμα και μέσα στην πόλη της Φλώρινας,  άρχισαν να φωνάζουν το επώνυμό μου δυνατά και να κοροϊδεύουν!!
   Τα πράγματα λοιπόν  άρχιζαν να γίνονται πλέον αρκετά χειρότερα απ’ ότι όταν ξεκίνησα  (παρ’ ότι για ένα διάστημα η κατάσταση έμοιαζε να εξομαλύνεται).   Πλέον κάθε στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπος θα έκανε το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ σ’ αυτήν την περίπτωση:   ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ.
   Ζυγιάζοντας λοιπόν προσεκτικά απ’ τη μια τις οικονομικές μου απολαβές και την επαγγελματική μου αποκατάσταση και απ’ την άλλη την κατάσταση του νευρικού μου συστήματος, την ψυχοσωματική μου υγεία αλλά και την αξιοπρέπειά μου ως άνθρωπος,  η ζυγαριά έδειξε να βαραίνει ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ προς τη δεύτερη πλευρά,  οπότε αυτά θεωρώ και τα πιο σημαντικά για μένα.  Αυτά λοιπόν οφείλω στον εαυτό μου να προστατεύσω,  ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ._
   Επειδή λοιπόν δεν ανέχομαι επ’ ουδενί λόγω να με εμπαίζουν και να με λοιδωρούν…
   Επειδή στη ζωή μου δεν έχω συνηθίσει να δέχομαι προσβολές χωρίς να απαντάω…
   Επειδή θέλω να επιτελώ το εκπαιδευτικό μου λειτούργημα απρόσκοπτα και αβίαστα και ΟΧΙ ΜΕΤ’ ΕΜΠΟΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ,  ως να βρίσκομαι στα χαρακώματα κάποιου ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟΥ…
   Επειδή θέλω να εργάζομαι ευσυνείδητα και όχι να «σπρώχνω τον καιρό να περνάει»,  κάνοντας κακήν κακώς τη διδασκαλία μου…
   Επειδή ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ να γίνομαι στόχος ΑΝΟΗΤΩΝ ΓΕΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΑΙΚΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ τόσο εντός, όσο και εκτός του σχολείου από μια ΑΓΕΛΗ ΑΝΑΓΩΓΩΝ και ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ…
   Επειδή η αξιοπρέπειά μου ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να ακούω από έναν ΟΧΛΟ μαθητών να φωνάζει κοροϊδευτικά το επώνυμό μου,  όταν με εντοπίζουν ακόμα και μέσα στην πόλη της Φλώρινας και να το καταπίνω αδιαμαρτύρητα…
   Επειδή η στήριξη προς το μέρος μου από το διευθυντή και από τους υποδιευθυντές του ΕΠΑΛ έχει δυστυχώς αρχίσει να φθίνει αρκετά…
    Επειδή ο προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Φλώρινας μου ζήτησε «να μην παίρνω με το παραμικρό αναρρωτικές άδειες»  (λες και είναι επιλογή μου το πότε θα αρρωστήσω)…
    Επειδή οι δυνάμεις μου και οι αντοχές μου δεν μου επιτρέπουν πλέον να προσπαθήσω να συνεχίσω τη διδασκαλία μου για τα λιγοστά καλά και ευγενικά παιδάκια που άξιζαν τον κόπο…  (και εύχομαι ο νέος συνάδελφος που θα πάρει τη θέση μου να έχει τις δυνάμεις και τις αντοχές να το κάνει, γιατί αυτά ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ αξίζουν τη διδασκαλία, εφόσον όλοι οι υπόλοιποι ΕΠΕΛΕΞΑΝ να μείνουν απαίδευτοι  και αμόρφωτοι  εφ’ όρου ζωής)…
     Επειδή όλη αυτή η κατάσταση με έχει οδηγήσει στο σημείο να έχω ένα υπερβολικό άγχος, stress, συνεχείς αϋπνίες, εξάντληση των δυνάμεών μου και αρκετά άλλα ψυχοσωματικά συμπτώματα κακής υγείας

     Δια ταύτα και χωρίς να χρειάζονται άλλες εξηγήσεις (έχω ήδη δώσει πλείστες όσες…),  αποφασίζω ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ από εκπαιδευτικός του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας και του 1ου Γυμνασίου Φλώρινας για τη φετινή σχολική χρονιά.
   Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ._


«Τα μεγάλα ταλέντα είναι τα ωραιότερα και συχνά τα πιο επικίνδυνα φρούτα στο δέντρο της ανθρωπότητας.  Κρέμονται στα πιο αδύνατα κλαδιά ΠΟΥ ΣΠΑΖΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ»   (…)
Καρλ Γκούσταφ Γιουνγκ



Δευτέρα,  7 – 3 – 2016,
Κώστας Μαντζανάς,
αναπληρωτής καθηγητής Χημικός  (ΠΕ0402)





Διαβάστε περισσότερα ...