Παρατηρώ τα της πόλης μας.. Λαμβάνω μηνύματα και δελτία
τύπου..Πόση υπερβολή Θεέ μου!
«Ντι όου μπόου» που έλεγε και η γιαγιά μου, (από αυγό , βόδι
δηλαδή) ή «από τρίχα τριχιά» για να χρησιμοποιήσω μια πιο κοινή έκφραση. Η τρίχα με μεγάλη μαεστρία μεταμορφώνεται σε τριχιά! Μάλιστα όσο πιό μικρή και ασήμαντη είναι η τρίχα, τόσο μεγαλύτερη η δεξιοτεχνία που θα επιδειχθεί και μεγαλειώδης η τριχιά που θα παραχθεί!
Τώρα περιμένω να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Η επιχείρηση να γίνει «η τριχιά, τρίχα». Και εδώ το πράγμα έχει
ενδιαφέρον.
Η προσπάθεια αποδόμησης της τριχιάς
θα εκληφθεί ως επίθεση από «τους τρίχες», οι οποίοι θα λάβουν και
αμυντική στάση. Θα αρχίσουν να υπερασπίζονται την τριχιά – δημιούργημα, μέχρι
εσχάτων, ώσπου να πιστέψουν πως τα έχουν καταφέρει να σε καταχωρήσουν ως
μηδενιστή, κακοπροαίρετο και τα συναφή!
Η εν λόγω «χειροτεχνία»,
είναι η προσφιλής ενασχόληση της πλειοψηφίας και να σας πω την αλήθεια,
δεν με ενοχλεί καθόλου ακόμα και αν με αφορά ή αν με εμπεριέχει κατά έναν
βαθμό. Το διασκεδάζω.
Αυτό που με βγάζει από τα ρούχα μου και με εξοργίζει, είναι
το αποτελέσμα.
Αυτό το κοινωνικό πλέγμα που καταφέρνουμε να οικοδομούμε
με την ανοχή ή την συμμετοχή μας, και να συνδέουμε τα μέλη της κοινωνίας
με τριχιές!
Και αυτή η πασαρέλα από τους «τρίχες», μου τη δίνει ακόμα
περισσότερο.
Τόσα χρόνια, έχω
ροκανίσει αρκετές τριχιές και δικές μου, αλλά και ξένες και έχω κάνει
«τους τρίχες» μιζανπλί. Συνειδητά και από φυσική αντίδραση. Έχω
εισπράξει τη βία της επίθεσης , την αναστάτωση και τις παρεξηγήσεις.
Η ζωή όμως βλέπω να
επαναλαμβάνεται και να μην αλλάζει. Η κοινωνία τελικά, αρέσκεται να φοράει για γραβάτα μια τριχιά με σφιχτοδεμένο μάλιστα κόμπο. Και «οι τρίχες» παραμένουν τρίχες!
Επιμένω να βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Διαπιστώνω
πως η σιωπή μου ακούγεται πιο πολύ κι από τα λόγια μου και η απουσία μου επηρρεάζει περισσότερο τους γύρω
μου, από ότι η παρουσία μου.
Κάπως έτσι δυναμώνει μέσα μου η αίσθηση πως, αυτό που πολλές
φορές με συνδέει με τον κόσμο είναι μία πολύ λεπτή διάφανη τρίχα που πάντα
εύχομαι και προσπαθώ να μη γίνει τριχιά.
«Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς,
μα δεν σκοτώνω τ’ άστρα». - Κική
Δημουλά
Ντόρη
Κουτουράτσα , 7-1-2012
6 comments :
καλή χρονιά κρουά. Τώρα αυτό είναι μεγάλο φτύσιμο αλλά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιόν απ όλους.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΩΣ ΤΟΥΣ ΤΡΙΧΕΣ ΥΠΟΘΕΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Μ ΑΡΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΡΕ ΣΥ ΚΡΟΥΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΥΤΟΕΠΙΛΕΓΕΣΑΙ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΦΤΥΣΙΜΟ ΕΩΣ ΚΑΙ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΚΑΙ ΔΕ ΣΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΚΑΚΟ. Μ ΑΡΕΣΕΙΣ.
Όλοι οι "τρίχες" με τις "τρίχες" του. Και ο λαός (ή μήπως "όχλος";) θεατής μουδιασμένος, βλέπει τους "τρίχες" να ασχολούνται με "τρίχες" και να κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα.
Ζήτω η δημοκρατία!!!!!
Mήπως εννοείς κρουα την προσπάθεια μετατροπής ενός κενού πιτσιρικά σε καθ ομοίωσιν ροκανάκο;
ΚΡΟΥΑ ΕΠΕΣΕΣ ΣΕ ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ ..ΟΥΤΕ ΦΩΝΗ ΟΥΤΕ ΑΚΡΟΑΣΗ..ΚΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ...
eνδιαφέρον το "ενδιαφέρον" σου 1.26. Αυτό που παίζει είναι το παρακάτω.
Η λέγε τι σιγής κρείττον ή σιγήν έχε (Η λέγε κάτι που αξίζει περισσότερο από τη σιωπή,ή σιώπα)
Εξακολουθείς να αρέσεις τις φλυαρίες;
Δημοσίευση σχολίου