Σάββας Σαπαλίδης και Επιμελητήριο Φλώρινας, είναι πλέον συνυφασμένες έννοιες. 

Τον Σάββα Σαπαλίδη τον γνώρισα την τελευταία δεκαετία, με αφορμή την παρθενική του συμμετοχή ως υποψήφιος σύμβουλος,  σε εκλογές του Επιμελητηρίου.

Στην πρώτη επαφή που είχαμε, θυμάμαι, από ένα μουντζουρωμένο πρόσωπο, να ξεπροβάλλουν σπίθες μέσα από δυό μάτια,  καθώς απνευστί σχεδόν μου ανέλυε τις προθέσεις του να συμμετέχει σε έναν αγώνα για την ανάδειξη της επιχειρηματικότητας στην Φλώρινα.

Φαινόταν πηγαίος και πληθωρικός, τόσο στην σκέψη όσο και στην εμφάνιση. Παραδέχονταν τις αδυναμίες του και ζητούσε πάντα να μαθαίνει. Δεν θύμωνε αν τον διόρθωνες αντίθετα επιζητούσε την κριτική.Τις περισσότερες φορές εμφανίζονταν με τα ρούχα της δουλειάς του για να προλάβει τις νέες υποχρεώσεις και ευθύνες και σε έπειθε πως ήταν έτοιμος με το καλέμι και το σφυρί να κατακτήσει τον κόσμο.

Πριν από 6 χρόνια – αν θυμάμαι καλά- έβαλε υποψηφιότητα για Πρόεδρος του Επιμελητηρίου με σύνθημα ΤΟΛΜΑΜΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ!                                                                                                  Ήταν η εποχή που η κρίση έκανε την εμφάνισή της , ο θεσμός του Επιμελητηρίου είχε σχεδόν απαξιωθεί ακόμα και από τα μέλη της, αλλά ο Σάββας δεν καταλάβαινε τίποτα.                                 Να είναι τρελλός ή παλλικάρι, αναρωτήθηκα πολλές φορές.

Στην συνέχεια τον είδαμε Περιφερειακό Σύμβουλο, Υποψήφιο βουλευτή, πάντα να αγωνίζεται με πάθος και να πρωτοστατεί σε κάθε είδους εκδήλωση για να αναδείξει ή να προωθήσει τα προβλήματα του τόπου. Του τράβηξαν άπειρες φορές το χαλί κάτω από τα πόδια ..."οι ειδικές δυνάμεις του τόπου" καθώς άκουγαν μια δυνατή φωνή και μία παρουσία να επιμένει δυναμικά, αλλά αυτό θαρρείς και τον πείσμωνε περισσότερο να αναζητήσει νέους δρόμους και να τους κατακτήσει.

Θα μπορούσε κανείς να πει  πως γούσταρε  την εξουσία αν δεν ήταν τόσο αποτελεσματικός και αν δεν μπορούσε σήμερα να μιλήσει με έργα!

Στο Επιμελητήριο Φλώρινας τα τελευταία χρόνια ως Πρόεδρος,  κατάφερε να συσπειρώσει έναν πυρήνα ανθρώπων και να συνεργαστεί μαζί τους, να τους μεταδώσει την πίστη του για ότι προσπαθεί και συλλογικά να διεκδικήσουν ακόμα και να απαιτήσουν.

Κατάφερε να γίνει συνομιλητής σε κεντρικό επίπεδο – άσχετα αν δεν βρήκε ευήκοα ώτα- να δημιουργήσει επαφές με άλλα Επιμελητήρια και να συνεργαστεί μαζί τους για την ανάδειξη του τόπου, των προβλημάτων, να ενισχύσει ανέργους με την εξεύρεση εργασίας σε άλλα μέρη.

Στις τελευταίες εκλογές του Επιμελητηρίου, ξανακατέβηκε ως υποψήφιος πρόεδρος με έναν δυνατό συνδυασμό που αριθμεί πολλά νέα υποψήφια μέλη  σε ηλικία αλλά και σε συμμετοχή.          

Η κάθοδός του χωρίς αντίπαλο, επιδέχονταν δύο ερμηνείες. Ή ο επιμελητηριακός θεσμός ήταν πλήρως απαξιωμένος και δεν ενδιέφερε κανέναν  ή ο Σάββας Σαπαλίδης ήταν ασυναγώνιστος!

Η κατάρτιση του ψηφοδελτίου με τόσα νέα άτομα, η ικανοποιητική συμμετοχή στην ψηφοφορία από τα μέλη του ΕΒΕ, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία πως το Επιμελητήριο Φλώρινας δεν είναι απαξιωμένο αλλά μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για όλη την τοπική αγορά και σημείο αφετηρίας για νέα ξεκινήματα, για  διεκδικήσεις  και έργα ανάπτυξης.

Δεν θα ήθελα να είμαι υπερβολική για να τον χαρακτηρίσω ασυναγώνιστο ούτε και έχω κανέναν λόγο να ωραιοποιήσω την παρουσία του.

Αυτό που πρέπει όμως να του αναγνωρίσουμε , είναι πως στο σημείο που επιβάλλεται να γίνει ανταγωνιστικός, είναι το ταλέντο του να ενώνει δημιουργικές δυνάμεις, να εμπνέει και να υλοποιεί. Το γεγονός ότι κατάφερε να βάλει νέο αίμα στο Επιμελητήριο νομίζω πως είναι η μεγαλύτερή του επιτυχία!

Εύχομαι  καλή δύναμη στον Σάββα Σαπαλίδη και σε όλα τα νέα μέλη αλλά και τα παλιά που θα αναλάβουν δράση. Συγχαρητήρια για την εκλογή τους και καλές γιορτές σε όλους!

Ντόρη Κουτουράτσα