Δεν ξέρω γιατί. Καθώς διαβάζω τους χαιρετισμούς και τα μεγάλα λόγια αιρετών και μη για τον εορτασμό της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ - 3 Δεκεμβρίου, μου έρχονται στο μυαλό τα σαλιγκάρια που βγαίνουν από το καβούκι τους μετά τη βροχή για να βοσκήσουν.
Σαν επιδρομή σαλιγκαριών μου φάνηκαν όλα αυτά τα κατεβατά με τα "κροκοδείλια δάκρυα" την στιγμή που το έλλειμα της πολιτείας απέναντι στα άτομα αυτά, είναι υπαρκτό και κραυγαλέο, όπως και η δική μας ευαισθησία και αλληλλεγγύη.
Αλλοίμονο για όσους περιμένουν μιά ημερομηνία για να ευαισθητοποιηθούν, να εκφραστούν, να τοποθετηθούν ή να δράσουν υπέρ της ευαίσθητης και ιδιαίτερα πολυπληθούς και πολύπλευρης κοινωνικής ομάδας των ΑμεΑ.
Το μήνυμα μοιάζει απλά με υπενθύμιση, αφού 364 ημέρες τον χρόνο μπορούμε και μπορούνε, να σταθούμε κοντά στα ΑμεΑ, να τα υπολογίζουμε και να σεβόμαστε τα δικαιώματά τους.
Δεν φτάνει μία ημέρα.
2 comments :
...Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σας κ. Κουτουράτσα.
Χαιρετισμοί βαρύγδουποι...λόγια..λόγια..λόγια.. και το ενδιαφέρον εξαντλείται..μόνο στο κατά πόσο θα δείξουν την ευαισθησία τους με αυτόν τον τρόπο..δηλαδή δημιουργόντας εντυπώσεις!
Επί της ουσίας, που είναι όπως ακριβώς τα λέτε..τίποτα!
Το ενδιαφέρον για αυτούς τους συνανθρώπους μας, θα έπρεπε να εκφράζεται μόνο με έργα....χωρίς καμία δήλωση. Επιπλέον η ευαισθητοποίηση....μάλλον η ευαισθησία...πρέπει να είναι στάση ζωής.....και όχι να εκδηλώνεται μόνο μια ημερομηνία...Απλά αυτοί οι κενόδοξοι-ματαιόδοξοι άνθρωποι, νομίζουν ότι με τις δηλώσεις τους, άλλωστε κάτι πρέπει να πούνε, "καθαρίσανε" ....και αυτό..τίποτα άλλο.
Ίσως το αναφέρουν και στο βιογραφικό τους...ότι δηλ. έκαναν και κάποια δήλωση...που κανείς μας δεν διαβάζει..και που όλοι μας τους χλευάζουμε...
Έχει γεμίσει ο κόσμος από φαφλατάδες..πολυλογάδες..γενικούς εισαγγελείς...οι οποίοι μόνο υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνουν άλλοι...αυτοί όμως να μην κάνουν τίποατα. Ας μη μιλήσω και για τη μετάθεση ευθυνών...
Πόσες φορές έχετε ακούσει κ.Κουτουράτσα την έκφραση: Εγώ τους τα έλεγα.....
Όλοι λένε..λένε..λένε..αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα..
Α.Γ
Επιτελους ας ακουστει και αυτο.Την ιδια σκεψη εκανα διαβαζοντας ολα αυτα τα βαρυγδουπα λογια...
ουτε τη λυπηση τους ουτε την συμπονοια τους χρειαζονται τα ατομα με ειδικες αναγκες οσο αυτα δεν εξαργυρονονται με πραξεις..τη δραση τους και την αποφασιστικοτητα τους εχουν αναγκη,ειδικα εδω στη Φλωρινα που οι ανθρωποι αυτοι εκτος απο τα θεματα υγειας που τους ταλαιπωρουν υποφερουν και απο την απραξια των ιθυνοντων.
Δημοσίευση σχολίου