H σπουδή για την προώθηση της αποκρατικοποίησης της «Μικρής ΔΕΗ» είναι μόνο για τα μάτια και τα αυτιά της Τρόικα και των Ευρωπαίων δανειστών για να σιγουρευτούν οι δόσεις του δανείου
Ο κυβερνητικός εγκέφαλος που σοφίστηκε τον ασφαλέστερο τρόπο για να μείνει στο «ράφι» και η «μικρή ΔΕΗ» ενώ ταυτόχρονα θα δείξουμε στην Τρόικα και στους «κουτόφραγκους» ότι «…εμείς πουλάμε αλλά αυτοί δεν αγοράζουν» θα μείνει στην ιστορία. Οι δικλείδες ασφαλείας για να μην πουληθεί η «μικρή ΔΕΗ» είναι τόσο καλά μελετημένες και καμουφλαρισμένες που αποτελούν «μνημείο» υπονόμευσης της αποκρατικοποίησης.
Ξεκίνησαν το 1999 (δέκα χρόνια πριν την οικονομική κρίση) και μέχρι το 2004 πούλησαν στον ιδιωτικό τομέα (σταδιακά) 15.000 MW με τρεις «Μικρές ENEL».
Οι πωλήσεις έγιναν την κατάλληλη στιγμή γιατί τότε και κεφάλαια κυκλοφόρησαν στην διεθνή ενεργειακή αγορά και έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον υπήρχε ακόμη και σε ακριβά τιμήματα.
Όταν όμως, το 1999-2003 πουλούσε η ΕΝEL, στην Ελλάδα αυτός μιλούσε για αποκρατικοποίηση του ενεργειακού τομέα αλλά και γενικά για ιδιωτικοποιήσεις ήταν το ολιγότερο προδότης της πατρίδας και το περισσότερο ύποπτος και ξένος δάκτυλος…
Το κλίμα αυτό κράτησε και επί Καραμανλή 2005-2009.
Ενισχύθηκε μάλιστα και με διωγμούς σε όποιον τολμούσε ακόμη και να προτείνει συνεργασία ιδιωτών (Παλαιοκρασσάς- Αθανασόπουλος) σε μακροπρόθεσμο επενδυτικό σχεδιασμό της ΔΕΗ.
Σήμερα λοιπόν που ( έτσι θέλουμε να δείξουμε) εμείς πάμε να «πουλήσουμε» την λεγόμενη «Μικρή ΔΕΗ» (διαβάστε τα δύο περιεκτικότατα ρεπορτάζ του κ. Χ. Φλουδόπουλου, “Αυτό είναι το πακέτο της μικρής ΔΕΗ“, “Για γερά πορτοφόλια και μεγάλους παίκτες η μικρή ΔΕΗ“) οι μεγάλοι παραγωγοί ενέργειας ξεφορτώνονται μονάδες παραγωγής ρεύματος.
Και πάντως δεν επενδύουν σε χώρες αμφιλεγόμενης σταθερότητας και οικονομικής προοπτικής όπως η Ελλάδα.
Αλλά και αν ξεπεράσουμε τους επενδυτές της διεθνούς αγοράς που δεν θα έλθουν στην Ελλάδα (έχοντας ως αντίπαλο και τον πιθανό επόμενο πρωθυπουργό κ. Τσίπρα που τους προειδοποιεί ότι θα χάσουν τα λεφτά τους ) απευθυνόμενοι μόνο στα λεγόμενα ελληνικά «συμφέροντα» θα συναντήσουμε (στην καλύτερη περίπτωση) προβληματισμό έως ανυπαρξία ενδιαφέροντος.
Εκτός βεβαίως εάν συμβεί (πράγμα εντελώς απίθανο) το τίμημα της «Μικρής ΔΕΗ» να είναι εντυπωσιακά «μικρό».
Γιατί (κατά τα άλλα) οι πιθανοί ενδιαφερόμενοι καλούνται να ξεπεράσουν σκοπέλους και υφάλους.
Ας ξεκινήσουμε από τους νέους σκοπέλους που ορθώνονται εδώ και ένα δεκαήμερο.
Η ΔΕΗ υποχρεώθηκε από την κυβέρνηση να πουλήσει προς την βιομηχανία ρεύμα προς 47 ευρώ. όταν το φθηνότερο κόστος της (λιγνιτικό) είναι 56 ευρώ.
Ο αγοραστής της «Μικρής ΔΕΗ» αν δεν πουλήσει στα 47 ευρώ. θα χάσει τους βιομηχανικούς πελάτες (αν καταφέρει να έχει και βιομηχανικούς πελάτες ) που, λογικά, θα τρέχουν στην ΔΕΗ για φθηνό ρεύμα.
Ποιος εξασφαλίζει λοιπόν στον ιδιώτη επενδυτή ίσους όρους προσφορών στην αγορά αν δεν τα καταφέρει στα 47 ευρώ;
Βεβαίως τα τιμολόγια αυτά είναι στον αέρα αφού η Διοίκηση της ΔΕΗ δεν συνεργάσθηκε (σύμφωνα με τις ανακοινώσεις «Σπάρτακου» και ΓΕΝΟΠ) στην απόφαση ενώ τα συνδικάτα ετοιμάζουν προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποιος ηλίθιος λοιπόν θα κάνει αγορά της «Μικρής ΔΕΗ» με θολό τοπίο στα βιομηχανικά τιμολόγια (μέχρι να ξεκαθαρίσει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια αν οι μειώσεις είναι ή όχι κρατική επιδότηση) και με το ενδεχόμενο να χαθούν (μέχρι τότε) οι βιομηχανικοί πελάτες που έχουν και άλλα ογκώδη προβλήματα εκτός από το ενεργειακό κόστος(φορολογικό, εισφορές, χαράτσια , πρόστιμα);
Η «Μικρή ΔΕΗ» (λέει ο νόμος) θα έχει «προίκα» το 30% της σημερινής παραγωγής και του πελατειακού δυναμικού.
Ποιος αγοραστής όμως θα επενδύσει σε μια ενεργειακή Επιχείρηση χωρίς να ξέρει αν αυτό το 30% θα είναι μόνο τα νοικοκυριά και οι κρατικές υπηρεσίες (γνωστές για τις μεγάλες ζημιές) και αν οι λεγόμενοι «υγιείς» (βιομηχανικοί) πελάτες θα προτιμήσουν ην ιδιωτική «Μικρή ΔΕΗ» και δεν θα πάνε στην μητέρα κρατική ΔΕΗ να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους;
Και ας πάμε στους υφάλους.
Το «ψαχνό» της συγκεκριμένης αποκρατικοποίησης είναι η εκχώρηση κρατικών ορυχείων λιγνίτη που μαζί με κάποια υδροηλεκτρικά και μια έτοιμη άδεια κατασκευής μονάδας ηλεκτροπαραγωγής στην περιοχή.
Αν όμως τόσο η άδεια μονάδας ηλεκτροπαραγωγής όσο και τα συγκεκριμένα έξι ορυχεία (με τα οποία προικίζεται η «Μικρή ΔΕΗ» ) ακτινοσκοπηθούν από όλες τις πλευρές θα βρεθούν σοβαρές ασθένειες (υψηλό κόστος, ανταρσίες κατοίκων, ασύμφορη παραγωγή) που είναι και μεταδοτικές… σε τυχόν υφιστάμενες δραστηριότητες του επενδυτή.
Κατά την γνώμη μου η σπουδή για την προώθηση της αποκρατικοποίησης της «Μικρής ΔΕΗ» είναι μόνο για τα μάτια και τα αυτιά της Τρόικα και των Ευρωπαίων δανειστών για να σιγουρευτούν οι δόσεις του δανείου. Η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση (μέρους του κρατικού μονοπωλίου ενέργειας) μου θυμίζει την Πασοκική «αρχιτεκτονική» της ισχυροποίησης του κράτους δια των αποκρατικοποιήσεων… Μένει λοιπόν να μας δείξει η ιστορία ποιο είναι και το πραγματικό αθέατο τέχνασμα.
.jpg)
+-+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF.jpg)
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου