Πήγε ο Τσίπρας στις ΗΠΑ. Ο Τράμπ τον υποδέχθηκε ευγενικά και με αξιοπρέπεια. Τράμπ και Τσίπρας αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις και ευγενικά λόγια. Επίσης, αντάλλαξαν υποσχέσεις.

Και οι Συριζαίοι πανηγυρίζουν!!!!!!! Θεωρούν ότι η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ αποτελεί τεράστια επιτυχία!

Από τι συνάγουν ότι η εν λόγω επίσκεψη αποτελεί «επιτυχία» και μάλιστα «τεράστια»; Από τίποτε! Απλώς χαίρονται που τους δέχτηκαν στην «πηγή της εξουσίας». Χαίρονται επειδή τους κοίταξε και τους μίλησε ο πλανητάρχης. Χαίρονται που ανέπνευσαν τον αέρα το τόπου, όπου έχει την έδρα της η εξουσία. Επειδή, όπως τα «δουλικά», χαίρονται που ο «αφέντης» τους χαμογέλασε.

Και έχει μεγάλη σημασία για του Συριζαίους το ότι ο «αφέντης» τους χαμογέλασε!!! Το χαμόγελο του «αφέντη» επιβεβαιώνει τις προσδοκίες τους, ότι ο «αφέντης», απ’ ότι φαίνεται, δεν προτίθεται να τους πάρει την κουτάλα από το χέρι. Έχει αποδειχθεί ιστορικά και αποδεικνύεται καθημερινά, ότι ο «αφέντης» πάντα παίρνει τα λάφυρα, αλλά και ότι και τα «δουλικά» πάντα παίρνουν κι’ αυτά «το κατιτίς τους» (ίσως σε χρήμα, ίσως σε «εξουσία», ίσως σε τζάμπα ταξίδια κλπ κλπ)

Γι’ αυτό χαίρονται. Έτσι μετρούν την επιτυχία τους.

Οι νεοδημοκράτες καθόλου δεν χαίρονται. Και δεν χαίρονται διότι δεν φαίνεται ότι ο Τράμπ προτίθεται να πάρει την κουτάλα από το χέρι του Τσίπρα και να την βάλει στο χέρι του Μητσοτάκη.

Αυτά ενδιαφέρουν τους «ηγέτες» μας.

Αν πιστεύετε ακόμη ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το καλό το δικό σας Έλληνες, το καλό της Ελλάδος, κάνετε λάθος. Δεν ενδιαφέρονται για το καλό της Ελλάδος περισσότερο, απ’ ότι ενδιαφέρεται ο μέσος Έλληνας (αναφέρομαι στον κανόνα και όχι στην εξαίρεση).

Αναφέρομαι στον μέσο Έλληνα που είχε σαν Θεό τον Κων/νο Καραμανλή που έλεγε ότι η «Κύπρος κείται μακράν» (και άλλα πολλά τέτοια). Στον μέσο Έλληνα που, μετά τον Κ. Καραμανλή, είχε σαν Θεό τον Ανδρέα Παπανδρέου που έλεγε «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» (και άλλα πολλά τέτοια). Μετά τον Κώστα Σημίτη που δημιούργησε την φούσκα του χρηματιστηρίου κλπ. Τον Κώστα Καραμανλή με τους κουμπάρους κλπ. Τον Γιώργο Παπανδρέου του «λεφτά υπάρχουν» κλπ. Το δίδυμο Αντώνη Σαμαρά – Ευ. Βενιζέλου, που έσκιζε τα μνημόνια, πριν αναλάβει την εξουσία και τα εφήρμοζε, αφού ανέλαβε την εξουσία κλπ. Και τέλος, τον Αλέξη Τσίπρα που έκανε δημοψήφισμα κατά του μνημονίου, προτρέποντας τον λαό να ψηφίσει «ΟΧΙ» στο μνημόνιο. Ο λαός τον άκουσε και ψήφισε «ΟΧΙ». Όμως την επομένη του δημοψηφίσματος ο Τσίπρας είπε «ΝΑΙ» στο μνημόνιο, στάση για την οποία ο λαός τον επιβράβευσε επανεκλέγοντάς τον!!!! Ζήτω η δημοκρατία!!!

Αυτός είναι «κυρίαρχος λαός που έχει και μνήμη και κρίση»!!! Θυμάστε τον «Ανδρέα» που το έλεγε; Τον ίδιο «Ανδρέα» που έδιωχνε τις «βάσεις του θανάτου», υπογράφοντας την ανανέωση της παραμονής τους στην Ελλάδα για άλλα 20 χρόνια. Και αφού έκανε το κρέας ψάρι, ο «χαρισματικός» «Ανδρέας» βγήκε στον «κυρίαρχο λαό που έχει και μνήμη και κρίση» και αποκάλεσε την ανανέωση της συμφωνίας για τις βάσεις «χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης». Και ο «κυρίαρχος» λαός υποκρινόταν πως δεν είχε αντιληφθεί ότι το κρέας είχε βαφτιστεί ψάρι και παραληρούσε από ενθουσιασμό, που θα έφευγαν οι «βάσεις του θανάτου».

Αυτός λοιπόν ο μέσος Έλληνας (πάντα μιλάμε για τον κανόνα και όχι για την εξαίρεση) σήμερα ίσως να καταλαβαίνει, σε τι συνίσταται η επιτυχία του Τσίπρα στις ΗΠΑ, αλλά να κάνει ότι δεν το καταλαβαίνει και να σιωπά, περιμένοντας άλλος να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Ίσως και πράγματι να μην το καταλαβαίνει. Το καταλάβει ή δεν το καταλάβει, αυτός, ο μέσος Έλληνας, θα πληρώσει τον λογαριασμό. Και ο κάθε «ηγέτης» γράφει στα παλιότερα των υποδημάτων του το τι καταλαβαίνει ο μέσος Έλληνας. Αυτό που νοιάζει τον «ηγέτη» είναι, ο μέσος Έλληνας να πληρώνει χωρίς πολλά-πολλά.

Λυπάμαι πολύ, αλλά έτσι λειτουργεί η «δημοκρατία» όταν αποφασίζουν πλειοψηφίες αποτελούμενες (πάντα κατά κανόνα) από αδιάφορους, αδαείς και ανήθικους.

Οπότε, αν αληθεύει ότι έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν, τότε έχουμε και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους που μας αξίζουν. Δηλαδή έχουμε την κρίση που μας αξίζει. Και θα συνεχίζει να μας αξίζει μέχρι να ξυπνήσουμε.

18-10-2017

ΠρομΥθεύς Αδέσμευτος