«Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα ΄ρθουν».
ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ
ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ , Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Στην
Ελληνική πραγματικότητα μετά την μεταπολίτευση του 1974 πάνω από το συμφέρον
του λαού – το γενικό δηλαδή συμφέρον – υπέρτατο συμφέρον έχει ανακηρυχθεί το
κομματικό συμφέρον.
Οι
θεσμοί καταπατήθηκαν με την ανοχή των πολιτικών.
Τα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα συνέχισαν το
προδικτατορικό καθεστώς των πελατειακών σχέσεων της ευνοιοκρατίας και της
αναξιοκρατίας στον δημόσιο βίο, και την διαιώνιση των πολιτικών τζακιών, που
νέμονται πάππου προς πάππου την εξουσία. Αποτέλεσμα
της διακυβέρνησης αυτής, είναι η κάλυψη των παρανομιών και της διαφθοράς, από
τη μία παράταξη για την άλλη.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο αναπαράγονται και ασκούν το ρόλο τους τα
πολιτικά κόμματα. Αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις, απουσία λογοδοσίας για τις
κρατικές δαπάνες, έννομες συναλλαγές, αύξηση οικονομικών οφελών για το κόμμα,
για τη χρηματοδότηση προεκλογικών αναγκών.
Από την άλλη, οι εκλογικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, τους
καθιστούν ομήρους ιδιωτικών διευκολύνσεων, που ασφαλώς προσφέρουν τις
ενισχύσεις τους με το αζημίωτο.. Όμως οι υποψήφιοι δεν περιορίζονται στην
εξασφάλιση πόρων για τις εκλογικές δαπάνες, αλλά αυξάνουν προκλητικά και την
ατομική τους περιουσία. Τα πρόσφατα σκάνδαλα,
και όχι μόνο, πιστοποιούν τα όσα οι πολίτες υποπτεύονται.
Tο «θηρίο» για να
εξευμενιστεί πρέπει να γίνουν «θυσίες». H μηχανή πρέπει να λαδωθεί. Mια μικρή,
σχετικά, οικονομική «ώθηση» μπορεί να αποφέρει πολύ μεγάλα οικονομικά κέρδη
ΟΙ
ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ
Είναι
εκπληκτικό, πως το σύστημα εκλογής βουλευτών με σταυρό προτίμησης καλλιεργεί
σχεδόν επίσημα την συναλλαγή, εθίζοντας πολίτες και δημόσια πρόσωπα στην
ανταλλαγή εξυπηρετήσεων με αμοιβή την ψήφο! Από εκεί μέχρι την οικονομική
ανταπόδοση για την διευκόλυνση σε κάποιο προσωπικό η εταιρικό / επιχειρηματικό
πρόβλημα η απόσταση δεν είναι μεγάλη.
Είναι
τυχαίο άραγε πως μοναχά στην Ελλάδα κυριαρχεί για χρόνια του σύστημα του
σταυρού προτίμησης στις εκλογές κοινοβουλευτικών εκπροσώπων; Tι ακριβώς
συμβολίζει ο σταυρός προτίμησης για την γενικότερη στάση της κοινωνίας απέναντι
στην ηθική διάβρωση και την διαφθορά; Αποτελεί απλά την προετοιμασία της
κοινωνίας για την αντιμετώπιση της πολιτικής σαν συστήματος πλουτισμού, βόλεψης
και τακτοποίησης προσωπικών θεμάτων και λογαριασμών.
Στις
πιο πολλές χώρες τα κόμματα λειτουργούν ως μεσολαβητές ανάμεσα στη κοινωνία και
το κράτος και νομιμοποιούνται στην εξουσία με την ψήφο των πολιτών.
Τα κόμματα αποκτούν εξουσία με την κατάληψη της
κρατικής εξουσίας και η πολιτική και ο δημόσιος χώρος ταυτίζονται με τις
δράσεις των φορέων της κρατικής εξουσίας. Κυρίαρχο είναι το κράτος και όχι το
κόμμα. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΜΜΑΤΑΡΧΙΑ.
Η
ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ
Στην
κομματοκρατορία ισχύει ακριβώς το αντίθετο. ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!
Έτσι
το πολιτικό σύστημα που εισάγει το Σύνταγμα, υποχωρεί υπέρ του κομματικού συστήματος
το οποίο κυριαρχεί επί του τυπικού πολιτικού συστήματος, όπως καθορίζεται από
το Σύνταγμα.
Κατ
αυτό τον τρόπο χειραγωγούνται από το κόμμα οι κρατικοί θεσμοί και αν θέλετε
καλύτερα οι κρατικοί θεσμοί γίνονται εκτελεστικά όργανα του κομματικού κατεστημένου.
ΚΟΒΟΥΜΕ
ΤΙΣ ΚΑΚΙΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Η μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος με την τυπική πλέον λειτουργία του
συντάγματος, με την κομματική κυριαρχία και τη διαπλοκή της με τα ΜΜΕ και την
οικονομική ολιγαρχία στον καθορισμό του κοινωνικού συμφέροντος, σιγά –σιγά
επιφέρει επιβαρύνσεις στη ζωή των
πολιτών.
Αν και το βαρόμετρο της Διεθνούς Διαφάνειας
αποκαλύπτει πως 6 στους 10 Έλληνες
θεωρούν τα κόμματα διεφθαρμένα και η εκλογική
αποχή είναι στο υψηλότερο επίπεδο διαχρονικά,
το κομματικό σύστημα άντεξε!
Τώρα όμως που η υποψία έγινε βεβαιότητα, η αγανάκτηση των πολιτών μπορεί να πάρει
απρόβλεπτες διαστάσεις και απρόβλεπτη τροπή.
Τα
γκάλοπ των τελευταίων ημερών, δείχνουν πως ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μπορεί να πάρουν
ποσοστό 60%.
Η πολυφωνία στη Βουλή αποτελεί μέρος της
δημοκρατίας. Από τη στιγμή που η πολυφωνία εκλείψει και ισχύσει ο αποκλεισμός,
τότε η Βουλή καθίσταται υποχείρια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Η δημοκρατία ακρωτηριάζεται και εισερχόμαστε
σε μία ακόμη τρισχειρότερη κομματοκρατία, με τραγικότερα αποτελέσματα για τη
δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη μεταρρυθμίσεων στο
πολιτικό σύστημα. Θέσπισης νομοθεσιών που θα αποτρέπουν την αιχμαλωσία θεσμών
και κοινωνίας στην κομματοκρατία. Που δεν θα επιτρέπουν στα κόμματα να αλώνουν
την εκπαίδευση, τις οργανώσεις, την τοπική αυτοδιοίκηση, τους θεσμούς. Υπάρχουν
πολλές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να κάνουν τα κόμματα. Αλλά έχουν τόσο
κοντόφθαλμη σκέψη και τόσο έμμονη προσήλωση στη συνέχιση της κομματικής
δυναστείας, ώστε το μόνο που μπορούν να σκεφθούν και να προτείνουν είναι πώς θα
αλώσουν τα πάντα.
Nτόρη Κουτουράτσα
.jpg)
+-+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF.jpg)
2 comments :
Ντορις ΑΠ τα καλύτερα που έχω διαβάσει
κ12 να σου πω χαίρομαι όταν τα άρθρα μου έχουν ενδιαφέρον έστω και για λίγους. Δεν στο κρύβω πως με απογοητεύει πολλές φορές το ενδιαφέρον μόνο για κουτσομπολιά. Και χάνω κι εγώ το ενδιαφέρον.
Δημοσίευση σχολίου