Ένας ακόμα άνθρωπος του τύπου της Φλώρινας μας αποχαιρέτησε.                                                Ακούραστος ο κ. Θόδωρος μέχρι την τελευταία στιγμή, συμμετείχε με κάθε τρόπο στα κοινά της Φλώρινας. Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ, ήταν η δική του φωνή για τον τόπο μας,  που έφθανε και έξω από τα σύνορα της πόλης και της Ελλάδας. Σε ετεροδημότες και σε απόδημους , έστελνε κάθε φορά, με κάθε φύλλο της εφημερίδας λίγη Φλώρινα και κρατούσε αναμμένη τη φλόγα της αγάπης για τη Φλώρινα.

Έτσι θα κάνει και τώρα! Θα δώσει χαιρετίσματα και στους άλλους αγαπημένους "τύπους" της Φλώρινας! Στον Αποστόλη Τσουμήτα και στον Σταύρο Κωνσταντινίδη. που έφυγαν κι αυτοί και άφησαν το αποτύπωμα της δικής τους παρουσίας με τις εφημερίδες τους. Στον Νίκο τον Τούλιο που δυστυχώς. έδωσε πολλά αλλά δεν πήρε την αναγνώριση που του άξιζε!

Ένα κεράκι για όλους! Κύριε Θόδωρε, θα σας θυμόμαστε και θα σας αγαπάμε ! Μη ξεχάστε να δώστε χαιρετίσματα σε όλους! Τους θυμόμαστε και τους αγαπάμε!

Ντόρη Κουτουράτσα



Ένα μικρό αφιέρωμα στον τύπο της Φλώρινας μέχρι το 1956, γραμμένο από τον κ. Θόδωρο Βόσδου/

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο TΥΠΟΣ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Πέραν της άλλης ιστορικής και πολιτισμικής παρουσίας της Φλώρινας στον χώρο της Μακεδονίας, η ακριτική αυτή πόλη, έχει να επιδείξει και μια άλλη παρουσία στον τομέα των γραμμάτων και της πληροφόρησης. Πρόκειται για την έντυπη δημοσιογραφία, την έκδοση εφημερίδων και περιοδικών και γενικά τα αποκαλούμενα σήμερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από την απελευθέρωση της Φλώρινας στις 7 Νοεμβρίου 1912, από τον τουρκικό ζυγό, μέχρι και σήμερα.
Από τα γνωστά μέχρι τώρα προφορικά και γραπτά στοιχεία, δεν φαίνεται να είχε εκδοθεί κάποια εφημερίδα κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Εφημερίδες, που κατά κάποιο τρόπο κάλυπταν ειδησιογραφικά και την Φλώρινα, εκδίδονταν στην Θεσσαλονίκη και το γειτονικό Μοναστήρι. Στο Μοναστήρι, που κατά την τουρκοκρατία ήταν το φωτεινό κέντρο του Ελληνισμού της Ανω Μακεδονίας, εκδίδονταν στο ελληνικό τυπογραφείο των αδελφών Πίλη, η εφημερίδα «ΤΟ ΦΩΣ».
Η πρώτη εφημερίδα, που εκδόθηκε στην Φλώρινα ήταν ημερήσια κι είχε τίτλο «ΝΕΑ ΦΛΩΡΙΝΑ». Πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1914, δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση. Ιδιοκτήτες της ήσαν οι Μοναστηριώτες Τσώγκος και Νίτσας, ενώ διευθυντής και υπεύθυνος αυτής ήταν Δημήτριος Τσώγκος, ο οποίος μετά την κατάληψη του Μοναστηρίου από τους Σέρβους έφυγε πρόσφυγας στην Φλώρινα, όπου και εγκαταστάθηκε και έζησε το υπόλοιπο του βίου του. Ο ίδιος ο Τσώγκος εξέδωσε αργότερα, το 1929, στο ιδιόκτητο τυπογραφείο του, την εβδομαδιαία εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ», μέχρι το 1938, οπότε, κατ` εντολή του τότε νομάρχη, αναγκάσθηκε να συγχωνευθεί με τρεις άλλες εβδομαδιαίες εφημερίδες, το «ΕΘΝΟΣ» του Σταύρου Κων/νίδη, τους «ΝΕΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» του Νικολάου Βόϊκου και «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ» του Αλκιβιάδη Παπαγεωργίου, με το κοινό τίτλο «ΗΝΩΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ», ο οποίος επέζησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1940, ότε επήλθαν τα πολεμικά γεγονότα. Ο Τσώγκος μετά την απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή, εξέδωσε το 1945 νέα εφημερίδα, επίσης εβδομαδιαία, με τίτλο «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ», η οποία διέκοψε την έκδοσή της το 1964, αφού προηγουμένως και μετά το θάνατο του Τσώγκου, επισυμβάντα τον Μάρτιο του 1961, πέρασε στα χέρια του Βασιλείου Τοσίου, για να διακόψει μετά περίπου μία διετία. Από τον Ιούλιο 1953 μέχρι την άνοιξη του 1961 κύριος συντάκτης της ήταν ο Θεόδωρος Λ. Βόσδου.
Το 1916 από τον Ιωάννη Θεοδοσίου, μετέπειτα δήμαρχο Φλώρινας, εκδόθηκε η εβδομαδιαία εφημερίδα«ΦΛΩΡΙΝΑ» για ένα εξάμηνο περίπου και επανεκδόθηκε για άλλο ένα πεντάμηνο το 1922.
Το 1919 ο συνταξιούχος επιθεωρητής δημοτικών σχολείων και μεγάλος οραματιστής Κων/νος Ιωαννίδης, καταγόμενος από την Στρώμνιτσα του Μοναστηρίου, εξέδωσε την πολύ μαχητική εβδομαδιαία εφημερίδα «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ», η οποία διέκοψε το 1922, για να επανεκδοθεί το 1924 μέχρι το 1933, για να διακόψει εκ νέου και να επανεκδοθεί το 1945 έως το 1947.
Ο εκ Κρήτης καταγόμενος δικηγόρος Φλώρινας και μετέπειτα γερουσιαστής και βουλευτής Φλωρίνης του κόμματος των Φιλελευθέρων, Γεώργιος Τζώρτζης, εξέδωσε το 1921 τον εβδομαδιαίο «ΕΛΕΓΧΟ», με διευθυντή τον Σταύρο Κωνσταντινίδη, μετέπειτα εκδότη του «ΕΘΝΟΥΣ». Διέκοψε το 1926.
Με τον τίτλο «ΕΜΠΡΟΣ» εκδόθηκε το 1922, κατ` αρχήν ως ημερήσια εφημερίδα για τρία μόνο φύλλα και στην συνέχεια ως εβδομαδιαία, από τον μετέπειτα δήμαρχο Φλωρίνης Παντελή Παπαθανασίου. Το «ΕΜΠΡΟΣ» μετά από διακοπή λίγων ετών, επανεκδόθηκε κατά την διετία 1928 και 1929, οπότε διέκοψε και πάλι. Την άνοιξη του 1960 επανεκδόθηκε και επέζησε μέχρι το 1962.
Το εβδομαδιαίο «ΕΘΝΟΣ» που εξέδωσε το 1926 ο Σταύρος Κωνσταντινίδης, ήταν συνέχεια του «ΕΛΕΓΧΟΥ», αφού, όπως προειπώθηκε, διευθυντής αυτού ήταν ο ίδιος ο Στ. Κων/νίδης, είναι η αρχαιότερη εφημερίδα, εκ των σήμερα κυκλοφορούντων εφημερίδων. Και το «ΕΘΝΟΣ», διέκοψε το 1938, για να συγχωνευθεί αναγκαστικά με άλλες τρεις εφημερίδες, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, στον «ΗΝΩΜΕΝΟ ΤΥΠΟ» και κατά το1944.
Ο γόνος της γνωστής Μοναστηριώτικης οικογένειας Μόδη, Γεώργιος Θ. Μόδης, εξέδωσε το 1928 και μόνο για μερικούς μήνες το εβδομαδιαίο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΒΗΜΑ».
Για ένα ακριβώς χρόνο, από 1 Ιανουαρίου μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1930 ο Μενέλαος Γκέλες εξέδωσε τον εβδομαδιαίο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΣΠΙΝΘΗΡΑ», ενώ το 1933 ο Νικόλαος Βόϊκος, κυκλοφόρησε την εβδομαδιαία εφημερίδα «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ», οι οποίοι το 1938 συγχωνεύθηκε αναγκαστικά, μαζί με άλλες τρεις, στον «ΗΝΩΜΕΝΟ ΤΥΠΟ», για να μην επανεκδοθεί έκτοτε.
Μια άλλη εβδομαδιαία που αναγκάσθηκε να συγχωνευθεί από τις τότε αρχές στον «ΗΝΩΜΕΝΟ ΤΥΠΟ» ήταν και ο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ», που εκδόθηκε τον Μάρτιο του 1934 από τον Αλκιβιάδη Παπαγεωργίου.
Μεταπολεμικά, εκτός από αυτές που μνημονεύθηκαν παραπάνω ως επανεκδοθείσες, εκδόθηκαν και οι εξής εβδομαδιαίες, κυρίως, εφημερίδες:
Η «ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΛΛΑΣ» από τον Ανδρέα Βράκα, με κύριο συντάκτη τον τότε νομαρχιακό υπάλληλο Θωμά Βράκα, από τις 25 Ιουνίου 1949 έως τις 7 Αυγούστου 1955.
Το «ΞΗΜΕΡΩΜΑ» (δεκαπενθήμερη) του Βασιλείου Τοσίου. Κυκλοφόρησε στις 15 Μαρτίου 1953, μόνο, όμως, για τρία φύλλα.
Με τον τίτλο «ΦΛΩΡΙΝΑ» εκδόθηκε το 1957 η εβδομαδιαία εφημερίδα από τον Κρητικό την καταγωγή Ευάγγελο Αλοδιανάκη, ο οποίος αργότερα την μετέτρεψε σε ημερήσια εφημερίδα, με νέο τίτλο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ». Κυκλοφόρησε από 23 Απριλίου 1958 έως τις 29 Ιουνίου του ιδίου έτους.
Στις 17 Μαρτίου 1962 εκδόθηκε από την Ασημούλα Θεοδ. Βόσδου η «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ», η οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα την έκδοσή της. Κύριος συντάκτης της ήταν ο Θεόδωρος Λ. Βόσδου
Ο Ηλίας Καζίας τον Οκτώβριο του 1963 εξέδωσε την «ΑΛΛΑΓΗ», η έκδοση της οποίας διεκόπη πριν μερικά χρόνια.
Στις 6 Νοεμβρίου 1981 εξεδόθη ο «ΜΑΧΗΤΗΣ» από τον Γιάννη Μπέλκα, η οποία διέκοψε πριν αρκετά χρόνια.
Το 1982 κυκλοφόρησε η «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ» από την Ελένη Μεκάση - Σουλιώτη, με κύριο συντάκτη τον καθηγητή Δημήτριο Σουλιώτη. Η «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ» κυκλοφόρησε για τρεις μήνες και ως ημερήσια και για έξη μήνες ως δισεβδομαδιαία. Διέκοψε εδώ και μερικά χρόνια.
Δύο άλλες εφημερίδες, που είδαν το φως στην Φλώρινα στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» του Νίκου Τούλιου και η «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», που διευθύνονταν από επιτροπή και αργότερα με εκδότη τον Ιωάννη Νικολτσάνη και εν συνεχεία υπεύθυνο τον Χαράλαμπο Τριανταφυλλίδη. Και οι δύο διέκοψαν τις εκδόσεις τους.
Το 1961 άρχισε να κυκλοφορεί η «ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ» αρχικά σε συνεργασία Γιάννη Αριστείδου και Αποστόλου Τσιουμήτα και συνεχίζει την έκδοσή της με εκδότη - ιδιοκτήτρια την Κική Τσιουμήτα. Κύριος συντάκτης της ο Απόστολος Τσιουμήτας.
Την Τετάρτη, 22 Δεκεμβρίου 1992 είδε το φως της δημοσιότητας στην Φλώρινα η ημερήσια εφημερίδα «Ο ΠΟΛΙΤΗΣ», με εκδότη - ιδιοκτήτη τον Γιάννη Νικολτσάνη. Αρχικά κυκλοφόρησε τετρασέλιδη και εν συνεχεία οκτασέλιδη. Η έκδοσή της συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
’λλη ημερήσια εφημερίδα είναι «ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ», με εκδότη - ιδιοκτήτη τον Γιάννη Αριστείδου. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου 1996. Είναι οκτασέλιδη και συνεχίζει την έκδοσή της μέχρι και σήμερα.
Στις 17 Φεβρουαρίου 2000 κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο του «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ», με εκδότη τον Χαράλαμπο Τριανταφυλλίδη, η οποία πήρε την θέση της «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ».
Στην Φλώρινα εκδόθηκαν και σατυρικές εφημερίδες: «ΤΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙ» από τον Γεώργιο Γιαταγανάκη, Κρητικό την καταγωγή, από το 1925 έως το 1936. Ο ίδιος εξέδωσε και τον «ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ» για λίγο χρόνο το 1930 και το 1936. ’λλη σατυρική εφημερίδα ήταν του επίσης Κρητικού την καταγωγή Χριστόφορου Σκυβαλάκη (Κρητσιώτη), με την ονομασία «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ», από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1934. Σαν συνέχεια της «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΣ» ήταν και η «ΕΠΑΡΧΙΑ» του ίδιου εκδότη. Κυκλοφόρησε σε ένα μόνο φύλλο.
Σατυρική μάλλον εφημερίδα ήταν και ο «ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ» του Αλέξανδρου Προδάνου, ο οποίος κυκλοφόρησε από τον Μάιο 1936 μέχρι τον Μάρτιο 1937.
Πέραν, όμως, των καθαρώς ειδησεογραφικών επί τοπικών θεμάτων εφημερίδων, εκδόθηκαν στην Φλώρινα και καθαρά πολιτικές, κομματικές, εφημερίδες, καθώς και συνδικαλιστικού χαρακτήρα: Ο «ΑΓΩΝΑΣ» ήταν όργανο της Περιφερειακής Επιτροπής του ΚΚΕ, που κυκλοφόρησε το 1941, με συνεχείς διακοπές, μέχρι το 1945. ’λλη πολιτική εφημερίδα ήταν η «ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ» της Περιφερειακής Επιτροπής του Ε.Α.Μ. Φλώρινας, από το 1944 έως τις αρχές του 1945. Στις 27 Ιανουαρίου 1989 κυκλοφόρησε η 15νθήμερη εφημερίδα της Αριστεράς «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», η οποία διευθύνονταν από τον Γεώργιο Μούλη και υπεύθυνο τον Παύλο Τοσουνίδη. Διέκοψε την έκδοσή της τον Μάιο 1995.
Η 15νθήμερη επίσης συνδικαλιστική εφημερίδα «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΚΡΙΤΑΣ» με υπεύθυνους τον Αθανάσιο Δερματά, τον Γεώργιο Καραδαγλή και Δημήτριο Σερταρίδη, απηχούσε τον εκπαιδευτικό κόσμο της Φλώρινας και δη τον Διδασκαλικό, αφού υπεύθυνοί της ήσαν δάσκαλοι.
Εκτός, όμως, από την πόλη της Φλώρινας, εφημερίδες εκδόθηκαν και στο Αμύνταιο και τα χωριά.
Έτσι στο Ανταρτικό Φλώρινας εκδόθηκε από τον Σπύρο Λιαντζάκη και με κύριο συνεργάτη τον Ανταρτιώτη δάσκαλο Αθανάσιο Σιδέρη, το 1934 η «ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ». Διέκοψε το 1935. Στο χωριό ’λωνα Φλώρινας ο Συμεών Στανόης εξέδωσε τον Μάιο του 1936 την 10ήμερη εφημερίδα «ΕΘΝΙΚΗ ΦΩΝΗ», Διέκοψε το 1937.
Με τίτλο «ΑΥΓΗ» είχε εκδόσει εφημερίδα προπολεμικά, για μικρό χρονικό διάστημα, όταν ήταν δάσκαλος σε χωριό της Πρέσπας, ο πράγματι προοδευτικός δάσκαλος Λάζαρος Βαφειάδης, συγγραφέας και του βιβλίου «Οι ομορφιές της Πρέσπας», ο οποίος εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς το 1943 στο στρατόπεδο της Θεσσαλονίκης «Παύλος Μελάς».
Στο Αμύνταιο στα τέλη της 10ετίας του 1950, ο Αθανάσιος Λεων. Γεωργιάδης, μετέπειτα εκδότης της μεγάλης Βιβλιοθήκης των Ελλήνων, εξέδωσε τον εβδομαδιαίο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ», με ζωή λίγων μηνών. Επί δημαρχίας του Θωμά Μίγκου, από τον Δήμο Αμυνταίου, εκδόθηκε ο μηνιαίος «ΑΜΥΝΤΑΣ» με υπεύθυνο τον ορθοπεδικό του νοσοκομείου Φλωρίνης και δημοτικό σύμβουλο Κων/νο Γεωργακόπουλο. Μετά ζωή ενός περίπου χρόνου διέκοψε την έκδοσή του.
Από το 1987 μέχρι και σήμερα ο ευφήμως δρων Πολιτιστικός - Μορφωτικός Σύλλογος Φλαμπούρου Φλώρινας εκδίδει την διμηναία εφημερίδα «ΤΑ ΦΛΑΜΠΟΥΡΙΩΤΙΚΑ».
Κατά καιρούς εκδόθηκαν στην Φλώρινα και μαθητικές εφημερίδες, άλλες χειρόγραφες, άλλες πολυγραφημένες και άλλες τυπογραφικές.
Μνεία θα κάνω της χειρόγραφης 15νθήμερης εφημερίδας της Ε' τάξεως του Γυμνασίου Θηλέων με τίτλο «ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ», που εκδόθηκε το 1937, από τις τότε μαθήτριες Μαρίκα Βόσδου και Περσεφόνη Κυριακοπούλου. Ήταν 6σέλιδη, εξ ολοκλήρου χειρόγραφη και περιείχε άρθρα πατριωτικά και κοινωνικά, γεγονότα, χρονογράφημα, ειδήσεις, σταυρόλεξο, αινίγματα, σατυρικά κείμενα, μ΄άλλα λόγια ήταν μια πλήρης εφημερίδα.
Θα κάνω μνεία ακόμα και της περιοδικής εκδόσεως του Σχολικού Συνεταιρισμού του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, με τίτλο «ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ», η οποία εκτυπώνεται σε τυπογραφείο. Είχε και έχει συνεργασίες των ίδιων των μαθητών και μαθητριών.
Πρέπει να μνημονευθεί ακόμη η εκδοτική προσπάθεια ενός ανήσυχου τότε μαθητή, του Ευαγγέλου Δημ. Τσούκα, ο οποίος εξέφρασε τις δημοσιογραφικές του ανησυχίες με την έκδοση, το 1989, ένα εβδομαδιαίο δακτυλογραφημένο μονόφυλλο με τίτλο «ΤΑ ΓΕΝΙΚΑ», που είχαν ποικίλη ύλη, ακόμη και πολιτική σάτιρα. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε στις 4 Σεπτεμβρίου 1987 και το τελευταίο στις 7 Μαΐου 1990, ήτοι εν συνόλω 28 φύλλα. Εκδότης και συντάκτης ήταν ο ίδιος ο Ευάγγελος Τσούκας, ο οποίος τερμάτισε τις φιλοδοξίες εκεί, στραφείς τελικά προς άλλη κατεύθυνση.
Μια ζηλευτή θέση στον έντυπο τύπο της Φλώρινας, έχει και ο περιοδικός τύπος. Από τα πιο γνωστά περιοδικά είναι ο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», διμηνιαία έκδοση του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Φλωρίνης «Ο Αριστοτέλης», ο οποίος έτυχε και τιμητικής διακρίσεως από την Ακαδημία Αθηνών. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1957, με διευθυντή τον Σοφοκλή Τσάπανο και υπεύθυνο τον Θεόδωρο Βόσδου. Ο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» συνεχίζει να εκδίδεται μέχρι και σήμερα . Ο Φ.Σ.Φ. «Ο Αριστοτέλης» εκδίδει και ομώνυμη μηνιαία εφημερίδα.
Η Ιερά Μητρόπολις Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας εκδίδει το ειδικής ύλης μηνιαίο περιοδικό με τίτλο «ΣΑΛΠΙΓΞ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», ενώ η Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών της πόλεώς μας εκδίδει την περιοδική έκδοση, που κυκλοφορεί από καιρού εις καιρόν «ΕΤΑΙΡΙΑ», της οποίας συντακτική επιτροπή είναι ο Μίμης Σουλιώτης, ο Ανδρέας Ανδρέου και η Ντίνα Καραμπατάκη. Η έκδοση συνεχίζεται.
Το 1956, και ενάμισι χρόνο, τα γνωστά Σπίτια του Παιδιού Φλώρινας, της Πρόνοιας Βορείων Επαρχιών, εξέδωσαν, άγνωστο σε πόσα τεύχη, μία περιοδική έκδοση με τίτλο «Ο ΚΡΙΚΟΣ», με υπότιτλο «Των Αρχηγών των Σπιτιών του Παιδιού», με υπεύθυνο τον νεαρό τότε δημοσιογράφο Βασίλειο Τοσίου.
Το 1967 και για μερικά χρόνια η Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμορφώσεως (Ν.Ε,Λ.Ε.) της Νομαρχίας Φλώρινας εξέδωσε την περιοδική έκδοση «ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ», με υπεύθυνο τον δάσκαλο Αλέξανδρο Παπαθανασίου. Το εξώφυλλο είχε φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος Ηλίας Βυζάντης.
Δέον να αναφερθεί ακόμη η και σήμερα συνεχιζόμενη περιοδική έκδοση με τίτλο «ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ - ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ», με υπεύθυνο συντάκτη τον καθηγητή - θεολόγο και ιεροκήρυκα κ. Δημήτριο Π. Ρίζο.
Πέραν αυτών η Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας εκδίδει τα «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ», με θέματα πολιτιστικά και κυρίως κινηματογραφικά, σκακιού, φωτογραφίας κλπ.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1956 η Φλώρινα απέκτησε και τον πρώτο ραδιοφωνικό της σταθμό. Επισήμως άρχισε να λειτουργεί την 1η Απριλίου 1956. Ανήκε στην Υπηρεσία Ενημέρωσης Ενόπλων Δυνάμεων (Υ.ΕΝ.Ε.Δ.) και μετά την μεταπολίτευση εντάχθηκε στην κρατική ραδιοφωνία και συνεχίζει ως κρατικό ραδιόφωνο (ΕΡΑ). Σήμερα λειτουργούν και άλλοι ραδιοφωνικοί σταθμοί: Το «Ράδιο Φλώρινα» του Σωτηρίου Κοσμάτου, ο «Ακριτικός FM» της Κάτιας Τρύφων, ο «Ιερός Χρυσόστομος» της Ιεράς Μητροπόλεως Φλώρινας, καθώς και δύο στο ιστορικό Λέχοβο και ένας στο Αμύνταιο.
Πλούσια η Φλώρινα και ο νομός της σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοσταθμούς. Έμεινε εκεί, όμως. Δεν βρέθηκαν οι επιχειρηματίες εκείνοι, που θα έστηναν και τηλεοπτικό σταθμό. Ίσως, όταν βρεθούν οι επιχειρηματίες και οι πιστώσεις να πλουτισθεί η Φλώρινα και με τηλεοπτικό σταθμό.
Εν πάση περιπτώσει, ο τύπος της Φλωρίνης, έντυπος και ραδιοφωνικός, έδωσε το πολιτιστικό του στίγμα στην κοινωνία της Φλώρινας και της περιοχής της, συνέβαλε στην προβολή και λύση των προβλημάτων του Λαού, έγινε βήμα προβολής της ιστορίας του τόπου και γενικά έχει ένα σημαντικό μερίδιο στον χώρο του τύπου της Ελλάδος. Κάτι πολύ τιμητικό για όλους τους εργάτες της τοπικής δημοσιογραφίας και της τοπικής εκδοτικής δραστηριότητος. Γιατί η έκδοση δεν ήταν και δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει συνεχή δουλειά, με ανυψωμένες διαρκώς τις κεραίες της ενημέρωσης, θέλει μόχθο και προπαντός μεράκι, αγάπη και ζήλο. Και όλοι αυτοί οι εργάτες του τύπου της Φλώρινας, είχαν αυτά τα προτερήματα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Λ. ΒΟΣΔΟΥ