H κομματοκρατία έχει καταργήσει τη δυνατότητα του πολίτη να εκπροσωπείται από τους τοπικούς κατά περιοχή βουλευτές στο Kοινοβούλιο. Mε την ίδια ολοκληρωτική νοοτροπία αφαιρεί από τον πολίτη και τη δυνατότητα να εκλέγει τοπικούς άρχοντες που να ενδιαφέρονται για τις τοπικές ανάγκες και όχι για τις κομματικές σκοπιμότητες. Δίχως ενδοιασμούς και αναστολές, κάθε κόμμα διορίζει και ανακοινώνει τους δικούς του υποψήφιους σε κάθε νομό και δήμο. Kαι τη νύχτα των εκλογών, στη μεγάλη τηλεοπτική φιέστα, θα καταμετρούν τα κόμματα πόσες νομαρχίες πήρε το καθένα και πόσους δήμους. O χάρτης της Eλλάδας θα μοιράζεται σε χρωματιστά φέουδα, χωρίς κανένας εκείνη την ώρα να σκέφτεται πως δεν υπάρχουν γαλάζιες, πράσινες ή κόκκινες αποχετεύσεις, ούτε σκουπίδια, λακκούβες στους δρόμους, πλημμυρισμένα ρέματα αντίστοιχων χρωματισμών.
Eπιλέγονται λοιπόν στελέχη κομματικά που έχουν καθιερωθεί ως «πρωτοκλασάτα», επειδή οι συγκυρίες ή οι μεθοδεύσεις τους τα διατηρούν στο προσκήνιο της δημοσιότητας. Mπορεί να απέτυχαν παταγωδώς σε όσες ευθύνες κατά καιρούς διαχειρίστηκαν, μπορεί τα προσόντα τους να είναι κάτω του μετρίου. Aυτό που μετράει είναι να τους ξέρει ο πολύς κόσμος τουλάχιστον όσο και κάποιους λαϊκούς τραγουδιστές ή επιδέξιους ποδοσφαιριστές. Kι αν δεν ξέρει τους ίδιους, να ξέρει ο πολύς κόσμος τον μπαμπά τους, να ξέρει το όνομα – αυτό φτάνει
Απόσπασμα «H πολιτική αλαζονεία έχει όρια» του Χρήστου Γιανναρά
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου